γενναῖος

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : γενναίος

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Mot dérivé de γέννα, génna (« naissance »), avec le suffixe -ιος, -ios ; comparer avec le latin generosus.

Adjectif [modifier le wikicode]

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif γενναῖος γενναία γενναῖον
vocatif γενναῖε γενναία γενναῖον
accusatif γενναῖον γενναίαν γενναῖον
génitif γενναίου γενναίας γενναίου
datif γενναί γενναί γενναί
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif γενναίω γενναία γενναίω
vocatif γενναίω γενναίω γενναίω
accusatif γενναίω γενναία γενναίω
génitif γενναίοιν γενναίαιν γενναίοιν
datif γενναίοιν γενναίαιν γενναίοιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif γενναῖοι γενναῖαι γενναῖα
vocatif γενναῖοι γενναῖαι γενναῖα
accusatif γενναίους γενναίας γενναία
génitif γενναίων γενναίων γενναίων
datif γενναίοις γενναίαις γενναίοις

γενναῖος, gennaîos

  1. Généreux, noble, bien né.
    • Ἡ εὐσεβὴς ἔλαφος, ἡ βαυκὴ αἴλουρος καὶ ἡ γενναία ἀλώπηξ
      La Biche pieuse, la Chatte prude et le Renard généreux
  2. (En parlant de choses) Bonne, de valeur.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]