θείος

Voir aussi : θεῖος

Grec

Étymologie

Du grec ancien θεῖος, theîos (« divin ») ou θεῖος (« oncle »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif	ο	θείος	η	θεία	το	θείο
génitif	του	θείου	της	θείας	του	θείου
accusatif	το(ν)	θείο	τη(ν)	θεία	το	θείο
vocatif		θείε		θεία		θείο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif	οι	θείοι	οι	θείες	τα	θεία
génitif	των	θείων	των	θείων	των	θείων
accusatif	τους	θείους	τις	θείες	τα	θεία
vocatif		θείοι		θείες		θεία

θείος (thíos) \ˈθi.ɔs\

1. Divin.

Synonymes

• θεϊκός

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	θείος	οι	θείοι
Génitif	του	θείου	των	θείων
Accusatif	το(ν)	θείο	τους	θείους
Vocatif		θείε		θείοι

θείος (thíos) \ˈθi.ɔs\ masculin (équivalent féminin : θεία)

1. Oncle.

Variantes

• θειος