θείος

Voir aussi : θεῖος

Grec

Étymologie

Du grec ancien θεῖος, theîos (« divin ») ou θεῖος (« oncle »).

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		θείος		θεία		θείο
génitif		θείου		θείας		θείου
accusatif		θείο		θεία		θείο
vocatif		θείε		θεία		θείο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		θείοι		θείες		θεία
génitif		θείων		θείων		θείων
accusatif		θείους		θείες		θεία
vocatif		θείοι		θείες		θεία

θείος (thíos) \ˈθi.ɔs\

1. Divin.

Synonymes

• θεϊκός

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	ο	θείος	οι	θείοι
Génitif	του	θείου	των	θείων
Accusatif	το(ν)	θείο	τους	θείους
Vocatif		θείε		θείοι

θείος (thíos) \ˈθi.ɔs\ masculin (équivalent féminin : θεία)

1. Oncle.

Variantes

• θειος