κίνδυνος

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien κίνδυνος, kíndunos.

Nom commun [modifier le wikicode]

κίνδυνος (kíndhinos) \ˈkin.ði.nɔs\ masculin

  1. Danger, péril.

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie incertaine. Pokorny[1] le décompose en κύων, κυνός, kúôn, kunós (« chien, symbole de vie dure et de malchance ») et *δῡνος (« action, événement »), voir dění en tchèque et bellum en latin.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif κίνδῡνος οἱ κίνδῡνοι τὼ κινδύνω
Vocatif κίνδῡνε κίνδῡνοι κινδύνω
Accusatif τὸν κίνδῡνον τοὺς κινδύνους τὼ κινδύνω
Génitif τοῦ κινδύνου τῶν κινδύνων τοῖν κινδύνοιν
Datif τῷ κινδύνῳ
κίνδῡνῐ
τοῖς κινδύνοις τοῖν κινδύνοιν

κίνδυνος, kíndunos *\ˈkin.dyː.nos\ masculin

  1. Danger, risque.
  2. Entreprise hasardeuse.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage