μέλιττα

Grec ancien

Étymologie

De μέλι, méli (« miel »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	μέλιττα	αἱ	μέλιτται	τὼ	μελίττα
Vocatif		μέλιττα		μέλιτται		μελίττα
Accusatif	τὴν	μέλιτταν	τὰς	μελίττας	τὼ	μελίττα
Génitif	τῆς	μελίττης	τῶν	μελιττῶν	τοῖν	μελίτταιν
Datif	τῇ	μελίττῃ	ταῖς	μελίτταις	τοῖν	μελίτταιν

μέλιττα, mélitta féminin

1. (Dialecte attique) Variante de μέλισσα.

Variantes

• μέλισσα

Prononciation

• *\mé.lit.ta\ (Attique (V^e siècle av. J.-C.))
• *\ˈmɛ.lit.ta\ (Koinè, Égypte (I^er siècle))
• *\ˈme.lit.ta\ (Koinè (IV^e siècle))
• *\ˈme.lit.ta\ (Byzance (X^e siècle))
• *\ˈme.li.ta\ (Constantinople (XV^e siècle))