Aller au contenu

νεκρός

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du grec ancien νεκρός, nekrós.
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif νεκρός νεκρή νεκρό
génitif νεκρού νεκρής νεκρού
accusatif νεκρό νεκρή νεκρό
vocatif νεκρέ νεκρή νεκρό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif νεκροί νεκρές νεκρά
génitif νεκρών νεκρών νεκρών
accusatif νεκρούς νεκρές νεκρά
vocatif νεκροί νεκρές νεκρά

νεκρός, nekrós \nɛ.ˈkɾɔs\

  1. Mort.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  νεκρός οι  νεκροί
Génitif του  νεκρού των  νεκρών
Accusatif τον  νεκρό τους  νεκρούς
Vocatif νεκρέ νεκροί

νεκρός (nekrós) \nɛ.ˈkɾɔs\

  1. Mort.

Références

[modifier le wikicode]
  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (νεκρός)
De νέκυς, nékus (« mort »), apparenté au latin neco (« tuer »).

νεκρός, nekrós *\Prononciation ?\

  1. Mort.

νεκρός, nekrós masculin

  1. Mort, cadavre.
    • κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν — (Od.10.526)

Références

[modifier le wikicode]