Aller au contenu

ποιητικός

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du grec ancien ποιητικός, poietikos.
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ποιητικός ποιητική ποιητικό
génitif ποιητικού ποιητικής ποιητικού
accusatif ποιητικό ποιητική ποιητικό
vocatif ποιητικέ ποιητική ποιητικό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ποιητικοί ποιητικές ποιητικά
génitif ποιητικών ποιητικών ποιητικών
accusatif ποιητικούς ποιητικές ποιητικά
vocatif ποιητικοί ποιητικές ποιητικά

ποιητικός (piitikós) \pi.i.ti.ˈkɔs\

  1. Poétique.
De ποιητής, poiétês (« faiseur », « créateur », « auteur », « poète ») avec le suffixe -ικός, -ikós (« -ique »).
cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ποιητικός ποιητική ποιητικόν
vocatif ποιητικέ ποιητική ποιητικόν
accusatif ποιητικόν ποιητικήν ποιητικόν
génitif ποιητικοῦ ποιητικῆς ποιητικοῦ
datif ποιητικῷ ποιητικῇ ποιητικῷ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ποιητικώ ποιητικά ποιητικώ
vocatif ποιητικώ ποιητικά ποιητικώ
accusatif ποιητικώ ποιητικά ποιητικώ
génitif ποιητικοῖν ποιητικαῖν ποιητικοῖν
datif ποιητικοῖν ποιητικαῖν ποιητικοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ποιητικοί ποιητικαί ποιητικά
vocatif ποιητικοί ποιητικαί ποιητικά
accusatif ποιητικούς ποιητικάς ποιητικά
génitif ποιητικῶν ποιητικῶν ποιητικῶν
datif ποιητικοῖς ποιητικαῖς ποιητικοῖς

ποιητικός, poiêtikós *\po͜i.ɛː.ti.ˈkos\

  1. Qui permet de faire, de créer, de produire.
  2. (Art) Propre à créer, confectionner.
  3. Ingénieux.
  4. Propre à la poésie.

Références

[modifier le wikicode]
  • Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
Récupérée de "https://fr.wiktionary.org/w/index.php?title=ποιητικός&oldid=33384489"