σέλινον
: σέλινο
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun [modifier le wikicode]
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | σέλινον | τὰ | σέλινα | τὼ | σελίνω |
| Vocatif | σέλινον | σέλινα | σελίνω | |||
| Accusatif | τὸ | σέλινον | τὰ | σέλινα | τὼ | σελίνω |
| Génitif | τοῦ | σελίνου | τῶν | σελίνων | τοῖν | σελίνοιν |
| Datif | τῷ | σελίνῳ | τοῖς | σελίνοις | τοῖν | σελίνοιν |
σέλινον, sélinon *\sé.li.non\ neutre
- Céleri.
- κρῆναι δ᾽ ἑξείης πίσυρες ῥέον ὕδατι λευκῷ, πλησίαι ἀλλήλων τετραμμέναι ἄλλυδις ἄλλη. ἀμφὶ δὲ λειμῶνες μαλακοὶ ἴου ἠδὲ σελίνου θήλεον. — (Homère, Odyssée, chant V, vers 70 à 73, VIIIe siècle av. J.-C.)
- quatre cours d’eau limpide, tantôt voisins, tantôt allant çà et là, faisaient verdir de molles prairies de violettes et d’aches — (traduction de Leconte de Lisle, L’Odyssée, rhapsodie V, Lemerre, 1893, page 72)
- κρῆναι δ᾽ ἑξείης πίσυρες ῥέον ὕδατι λευκῷ, πλησίαι ἀλλήλων τετραμμέναι ἄλλυδις ἄλλη. ἀμφὶ δὲ λειμῶνες μαλακοὶ ἴου ἠδὲ σελίνου θήλεον. — (Homère, Odyssée, chant V, vers 70 à 73, VIIIe siècle av. J.-C.)
Dérivés[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- Émile Pessonneaux, Dictionnaire grec-français, Belin Frères, 1898