συμπολίτης

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien συμπολίτης, sumpolitês.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  συμπολίτης οι  συμπολίτες
Génitif του  συμπολίτη των  συμπολιτών
Accusatif τον  συμπολίτη τους  συμπολίτες
Vocatif συμπολίτη συμπολίτες

συμπολίτης, simpolítis \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : συμπολίτισσα)

  1. Habitant de la même ville.
  2. Concitoyen.

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (συμπολίτης)

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Mot  composé de σύν, sún (« avec ») et de πολίτης, politês (« citoyen »).

Nom commun [modifier le wikicode]

συμπολίτης, sumpolitês *\Prononciation ?\ masculin

  1. (Politique) Concitoyen.

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]