φαινόμενον
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De φαίνεσθαι, phaínesthai (« se montrer »), de formation moyenne φαίνω, phaínô (« mettre au jour », « mettre à la lumière »), qui dérive du radical *φα- qui a donné φῶς, phỗs (« lumière »).
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | φαινόμενον | τὰ | φαινόμενα | τὼ | φαινομένω |
Vocatif | φαινόμενον | φαινόμενα | φαινομένω | |||
Accusatif | τὸ | φαινόμενον | τὰ | φαινόμενα | τὼ | φαινομένω |
Génitif | τοῦ | φαινομένου | τῶν | φαινομένων | τοῖν | φαινομένοιν |
Datif | τῷ | φαινομένῳ | τοῖς | φαινομένοις | τοῖν | φαινομένοιν |
φαινόμενον, phainómenon \pʰa͜i.ˈno.me.non\
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Allemand : Phänomen
- Français : phénomène, phénoméno-