χαρακτήρ

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de χαράσσω, kharássō (« aiguiser, gratter »), avec le suffixe -τήρ, -tḗr.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif χαρακτήρ οἱ χαρακτῆρες τὼ χαρακτῆρε
Vocatif χαρακτήρ χαρακτῆρες χαρακτῆρε
Accusatif τὸν χαρακτῆρα τοὺς χαρακτῆρας τὼ χαρακτῆρε
Génitif τοῦ χαρακτῆρος τῶν χαρακτήρων τοῖν χαρακτήροιν
Datif τῷ χαρακτῆρι τοῖς χαρακτῆρσι(ν) τοῖν χαρακτήροιν

χαρακτήρ, kharaktḗr masculin

  1. Fer pour marquer le bétail, marque faite au fer rouge.
  2. Marque, signe, empreinte, stigmate.
  3. Cachet, caractère, genre de style, style.

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]