ψίθυρος

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Grec[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  ψίθυρος οι  ψίθυροι
Génitif του  ψιθύρου των  ψιθύρων
Accusatif το(ν)  ψίθυρο τους  ψιθύρους
Vocatif ψίθυρε ψίθυροι

ψίθυρος (psíthiros) \ˈpsi.θi.ɾɔs\ masculin

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Grec ancien[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du verbe ψιθυρίζω (psithyrízô).

Adjectif [modifier le wikicode]

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif ψίθυρος ψιθύρα ψίθυρον
vocatif ψίθυρε ψιθύρα ψίθυρον
accusatif ψίθυρον ψιθύραν ψίθυρον
génitif ψιθύρου ψιθύρας ψιθύρου
datif ψιθύρῳ ψιθύρᾳ ψιθύρῳ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif ψιθύρω ψιθύρω ψιθύρω
vocatif ψιθύρω ψιθύρω ψιθύρω
accusatif ψιθύρω ψιθύρω ψιθύρω
génitif ψιθύροιν ψιθύραιν ψιθύροιν
datif ψιθύροιν ψιθύραιν ψιθύροιν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif ψίθυροι ψίθυραι ψίθυρα
vocatif ψίθυροι ψίθυραι ψίθυρα
accusatif ψιθύρους ψιθύρας ψίθυρα
génitif ψιθύρων ψιθύρων ψιθύρων
datif ψιθύροις ψιθύραις ψιθύροις

ψίθυρος, α, ον [ῐῠ]. Ancienne écriture : ψίϑυρος.

  1. Qui chuchote.
  2. Qui gazouille.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ὁ ψίθυρος οἱ ψίθυροι τὼ ψιθύρω
Vocatif ψίθυρε ψίθυροι ψιθύρω
Accusatif τὸν ψίθυρον τοὺς ψιθύρους τὼ ψιθύρω
Génitif τοῦ ψιθύρου τῶν ψιθύρων τοῖν ψιθύροιν
Datif τῷ ψιθύρῳ τοῖς ψιθύροις τοῖν ψιθύροιν

ψίθυρος (psíthyros)

Références[modifier le wikicode]


Récupérée de « https://fr.wiktionary.org/w/index.php?title=ψίθυρος&oldid=23480221 »