Aller au contenu

ирония

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du grec ancien εἰρωνεία, eírôneía simulation »).
Singulier Forme de base ирония
Forme articulée иронията
Pluriel Forme de base иронии
Forme articulée ирониите

ирония \Prononciation ?\ féminin

  1. (Rhétorique) Ironie.
  • ирония sur l’encyclopédie Wikipédia (en bulgare) 
Du grec ancien εἰρωνεία, eírôneía simulation »).
  Singulier Pluriel
Nominatif (атау септік) иронияирониялар
Génitif (ілік септік) иронияныңирониялардың
Datif (барыс септік) иронияғаиронияларға
Accusatif (табыс септік) иронияныиронияларды
Locatif (жатыс септік) ирониядаиронияларда
Ablatif (шығыс септік) иронияданирониялардан
Instrumental (көмектес септік) иронияменирониялармен
possessifs
  Singulier Pluriel
Première personne (mon/mes) ирониямиронияларым
Première personne (notre/nos) ирониямызиронияларымыз
Deuxième personne (familier) иронияңиронияларың
Deuxième personne (poli) иронияңызиронияларыңыз
Troisième personne ирониясыирониялары

ирония \Prononciation ?\

  1. (Rhétorique) Ironie.
Du grec ancien εἰρωνεία, eírôneía simulation »).
Cas Singulier Pluriel
Nominatif иро́ния иро́нии
Génitif иро́нии иро́ний
Datif иро́нии иро́ниям
Accusatif иро́нию иро́нии
Instrumental иро́нией
иро́ниею
иро́ниями
Prépositionnel иро́нии иро́ниях
Nom de type 7a selon Zaliznyak

иро́ния \ɪ.ˈro.nʲɪ.jə\ féminin inanimé

  1. (Rhétorique) Ironie.

Apparentés étymologiques

[modifier le wikicode]

Prononciation

[modifier le wikicode]