ирония

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Bulgare[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien εἰρωνεία, eírôneía (« simulation »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Forme de base ирония
Forme articulée иронията
Pluriel Forme de base иронии
Forme articulée ирониите

ирония \Prononciation ?\ féminin

  1. (Rhétorique) Ironie.

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • ирония sur l’encyclopédie Wikipédia (en bulgare) 

Kazakh[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien εἰρωνεία, eírôneía (« simulation »).

Nom commun [modifier le wikicode]

  Singulier Pluriel
Nominatif (атау септік) ирония ирониялар
Génitif (ілік септік) иронияның ирониялардың
Datif (барыс септік) иронияға иронияларға
Accusatif (табыс септік) иронияны иронияларды
Locatif (жатыс септік) иронияда иронияларда
Ablatif (шығыс септік) ирониядан ирониялардан
Instrumental (көмектес септік) ирониямен ирониялармен
possessifs
  Singulier Pluriel
Première personne (mon/mes) ирониям иронияларым
Première personne (notre/nos) ирониямыз иронияларымыз
Deuxième personne (familier) иронияң иронияларың
Deuxième personne (poli) иронияңыз иронияларыңыз
Troisième personne ирониясы ирониялары

ирония \Prononciation ?\

  1. (Rhétorique) Ironie.

Voir aussi[modifier le wikicode]

Russe[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien εἰρωνεία, eírôneía (« simulation »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif иро́ния иро́нии
Génitif иро́нии иро́ний
Datif иро́нии иро́ниям
Accusatif иро́нию иро́нии
Instrumental иро́нией
иро́ниею
иро́ниями
Prépositionnel иро́нии иро́ниях
Nom de type 7a selon Zaliznyak

иро́ния \ɪ.ˈro.nʲɪ.jə\ féminin inanimé

  1. (Rhétorique) Ironie.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]