ἀέκων
Grec ancien[modifier le wikicode]
Adjectif [modifier le wikicode]
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀέκων | ἀέκουσα | ἀέκων | |||
| vocatif | ἀέκων | ἀέκουσα | ἀέκων | |||
| accusatif | ἀέκωντα | ἀέκουσαν | ἀέκων | |||
| génitif | ἀέκωντος | ἀεκούσης | ἀέκωντος | |||
| datif | ἀέκωντι | ἀεκούσῃ | ἀέκωντι | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀέκωντε | ἀεκούσα | ἀέκωντε | |||
| vocatif | ἀέκωντε | ἀεκούσα | ἀέκωντε | |||
| accusatif | ἀέκωντε | ἀεκούσα | ἀέκωντε | |||
| génitif | ἀεκόντοιν | ἀεκούσαιν | ἀεκόντοιν | |||
| datif | ἀεκόντοιν | ἀεκούσαιν | ἀεκόντοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀέκωντες | ἀέκουσαι | ἀέκωντα | |||
| vocatif | ἀέκωντες | ἀέκουσαι | ἀέκωντα | |||
| accusatif | ἀέκωντας | ἀεκούσας | ἀέκωντα | |||
| génitif | ἀεκόντων | ῶν | ἀεκόντων | |||
| datif | σι | ἀεκούσαις | σι | |||
ἀέκων, aékôn *\a.é.kɔːn\
- Variante de ἄκων.
Références[modifier le wikicode]
- « ἀέκων », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage