ἐρημίτης
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ὁ | ἐρημίτης | οἱ | ἐρημίται | τὼ | ἐρημίτα |
Vocatif | ἐρημίτα | ἐρημίται | ἐρημίτα | |||
Accusatif | τὸν | ἐρημίτην | τοὺς | ἐρημίτας | τὼ | ἐρημίτα |
Génitif | τοῦ | ἐρημίτου | τῶν | ἐρημιτῶν | τοῖν | ἐρημίταιν |
Datif | τῷ | ἐρημίτῃ | τοῖς | ἐρημίταις | τοῖν | ἐρημίταιν |
ἐρημίτης, erêmítês *\e.rɛː.ˈmi.tɛːs\ masculin
- Ermite.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Latin : eremita
Références[modifier le wikicode]
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage