Ἕως
:
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du nom commun ἕως, héōs (« aurore »).
Nom propre [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | |
---|---|---|
Nominatif | ἡ | Ἕως |
Vocatif | Ἕως | |
Accusatif | τὴν | Ἕω – Ἕων |
Génitif | τῆς | Ἕω |
Datif | τῇ | Ἕῳ |
Ἕως, Héōs féminin singulier
- Forme attique de Ἠώς.
Prononciation[modifier le wikicode]
- *\hé.ɔːs\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈ(h)e.os\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈe.os\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈe.os\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈe.os\ (Constantinople (XVe siècle))