ἠέριος

Grec ancien

Étymologie

Dérivé de ἦρι, êri (« tôt »), avec le suffixe -ιος, -ios.

Adjectif 1

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἠέριος		ἠέριη		ἠέριον
vocatif		ἠέριε		ἠέριη		ἠέριον
accusatif		ἠέριον		ἠέριην		ἠέριον
génitif		ἠέριου		ἠέριης		ἠέριου
datif		ἠέριῳ		ἠέριῃ		ἠέριῳ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἠέριω		ἠέρια		ἠέριω
vocatif		ἠέριω		ἠέρια		ἠέριω
accusatif		ἠέριω		ἠέρια		ἠέριω
génitif		ἠέριοιν		ἠέριαιν		ἠέριοιν
datif		ἠέριοιν		ἠέριαιν		ἠέριοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		ἠέριοι		ἠέριαι		ἠέρια
vocatif		ἠέριοι		ἠέριαι		ἠέρια
accusatif		ἠέριους		ἠέριας		ἠέρια
génitif		ἠέριων		ἠέριων		ἠέριων
datif		ἠέριοις		ἠέριαις		ἠέριοις

ἠέριος, êérios *\Prononciation ?\

1. Matinal.

Adjectif 2

ἠέριος, êérios *\Prononciation ?\

1. (Ionien) Variante de ἀέριος.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)