ῥαβδοῦχος
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ὁ | ῥαβδοῦχος | οἱ | ῥαβδοῦχοι | τὼ | ῥαβδούχω |
Vocatif | ῥαβδοῦχε | ῥαβδοῦχοι | ῥαβδούχω | |||
Accusatif | τὸν | ῥαβδοῦχον | τοὺς | ῥαβδούχους | τὼ | ῥαβδούχω |
Génitif | τοῦ | ῥαβδούχου | τῶν | ῥαβδούχων | τοῖν | ῥαβδούχοιν |
Datif | τῷ | ῥαβδούχῳ | τοῖς | ῥαβδούχοις | τοῖν | ῥαβδούχοιν |
ῥαβδοῦχος, rhabdoûkhos masculin
- Licteur, bedeau, porteur d’un bâton de commandement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
- ῥαβδουχία (« charge de licteur »)
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
- ῥαβδοφορέω (« porter un bâton de commandement »)
Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]
- Grec : ραβδούχος
Prononciation[modifier le wikicode]
- *\r̥ab.dôː.kʰos\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\r̥abˈdu.kʰos\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\raβˈðu.xos\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ravˈðu.xos\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ravˈðu.xos\ (Constantinople (XVe siècle))
Références[modifier le wikicode]
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « ῥαβδοῦχος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage