Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/acantonar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
acantonar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

acantonar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   acantono [a.kanˈto.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 acantonas
 acantonás
[a.kanˈto.nas]
[a.kan.toˈnas]
(él/ella/Ud.)   acantona [a.kanˈto.na]
(nosostros-as)   acantonamos [a.kan.toˈna.mos]
(vosostros-as/os)   acantonáis [a.kan.toˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acantonan [a.kanˈto.nan]
Passé composé
(yo)   he acantonado [e a.kan.toˈna.ðo]
(tú/vos)   has acantonado [as a.kan.toˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha acantonado [a a.kan.toˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos acantonado [ˈe.mos a.kan.toˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis acantonado [a.ˈβejs a.kan.toˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han acantonado [an a.kan.toˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   acantonaba [a.kan.toˈna.βa]
(tú/vos)   acantonabas [a.kan.toˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   acantonaba [a.kan.toˈna.βa]
(nosostros-as)   acantonábamos [a.kan.toˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   acantonabais [a.kan.toˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acantonaban [a.kan.toˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había acantonado [a.ˈβi.a a.kan.toˈna.ðo]
(tú/vos)   habías acantonado [a.ˈβi.as a.kan.toˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había acantonado [a.ˈβi.a a.kan.toˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos acantonado [a.ˈβi.a.mos a.kan.toˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais acantonado [a.ˈβi.ajs a.kan.toˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían acantonado [a.ˈβi.an a.kan.toˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   acantoné [a.kan.toˈne]
(tú/vos)   acantonaste [a.kan.toˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   acantonó [a.kan.toˈno]
(nosostros-as)   acantonamos [a.kan.toˈna.mos]
(vosostros-as/os)   acantonasteis [a.kan.toˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acantonaron [a.kan.toˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube acantonado [ˈu.βe a.kan.toˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste acantonado [u.ˈβi.ste a.kan.toˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo acantonado [ˈu.βo a.kan.toˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos acantonado [u.ˈβi.mos a.kan.toˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis acantonado [u.ˈβi.stejs a.kan.toˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron acantonado [u.ˈβje.ɾon a.kan.toˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   acantonaré [a.kan.to.naˈɾe]
(tú/vos)   acantonarás [a.kan.to.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   acantonará [a.kan.to.naˈɾa]
(nosostros-as)   acantonaremos [a.kan.to.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   acantonaréis [a.kan.to.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acantonarán [a.kan.to.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré acantonado [a.ˈβɾe a.kan.toˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás acantonado [a.ˈβɾas a.kan.toˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá acantonado [a.ˈβɾa a.kan.toˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos acantonado [a.ˈβɾe.mos a.kan.toˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis acantonado [a.ˈβɾejs a.kan.toˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán acantonado [a.ˈβɾan a.kan.toˈna.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   acantonaría [a.kan.to.naˈɾi.a]
(tú/vos)   acantonarías [a.kan.to.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   acantonaría [a.kan.to.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   acantonaríamos [a.kan.to.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   acantonaríais [a.kan.to.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acantonarían [a.kan.to.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría acantonado [a.ˈβɾi.a a.kan.toˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías acantonado [a.ˈβɾi.as a.kan.toˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría acantonado [a.ˈβɾi.a a.kan.toˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos acantonado [a.ˈβɾi.a.mos a.kan.toˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais acantonado [a.ˈβɾi.ajs a.kan.toˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían acantonado [a.ˈβɾi.an a.kan.toˈna.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   acantone [a.kan.ˈto.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 acantones
 acantonés
[a.kan.ˈto.nes]
[a.kan.toˈnes]
(él/ella/Ud.)   acantone [a.kan.ˈto.ne]
(nosostros-as)   acantonemos [a.kan.toˈne.mos]
(vosostros-as/os)   acantonéis [a.kan.toˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acantonen [a.kan.ˈto.nen]
Passé composé
(yo)   haya acantonado [ˈa.ja a.kan.toˈna.ðo]
(tú/vos)   hayas acantonado [ˈa.jas a.kan.toˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya acantonado [ˈa.ja a.kan.toˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos acantonado [a.ˈja.mos a.kan.toˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis acantonado [a.ˈjajs a.kan.toˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan acantonado [ˈa.jan a.kan.toˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   acantonara [a.kan.toˈna.ɾa]
(tú/vos)   acantonaras [a.kan.toˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   acantonara [a.kan.toˈna.ɾa]
(nosostros-as)   acantonáramos [a.kan.toˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   acantonarais [a.kan.toˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acantonaran [a.kan.toˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera acantonado [u.ˈβje.ɾa a.kan.toˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras acantonado [u.ˈβje.ɾas a.kan.toˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera acantonado [u.ˈβje.ɾa a.kan.toˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos acantonado [u.ˈβje.ɾa.mos a.kan.toˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais acantonado [u.ˈβje.ɾajs a.kan.toˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran acantonado [u.ˈβje.ɾan a.kan.toˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   acantonase [a.kan.toˈna.se]
(tú/vos)   acantonases [a.kan.toˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   acantonase [a.kan.toˈna.se]
(nosostros-as)   acantonásemos [a.kan.toˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   acantonaseis [a.kan.toˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acantonasen [a.kan.toˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese acantonado [u.ˈβje.se a.kan.toˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses acantonado [u.ˈβje.ses a.kan.toˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese acantonado [u.ˈβje.se a.kan.toˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos acantonado [u.ˈβje.se.mos a.kan.toˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis acantonado [u.ˈβje.sejs a.kan.toˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen acantonado [u.ˈβje.sen a.kan.toˈna.ðo]
Futur
(yo)   acantonare [a.kan.toˈna.ɾe]
(tú/vos)   acantonares [a.kan.toˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   acantonare [a.kan.toˈna.ɾe]
(nosostros-as)   acantonáremos [a.kan.toˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   acantonareis [a.kan.toˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acantonaren [a.kan.toˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere acantonado [u.ˈβje.ɾe a.kan.toˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres acantonado [u.ˈβje.ɾes a.kan.toˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere acantonado [u.ˈβje.ɾe a.kan.toˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos acantonado [u.ˈβje.ɾe.mos a.kan.toˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis acantonado [u.ˈβje.ɾejs a.kan.toˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren acantonado [u.ˈβje.ɾen a.kan.toˈna.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 acantona
 acantoná
[a.kanˈto.na]
[a.kan.toˈna]
(usted)   acantone [a.kanˈto.ne]
(nosostros-as)   acantonemos [a.kan.toˈne.mos]
(vosostros-as)   acantonad [a.kan.toˈnað]
(ustedes)   acantonen [a.kanˈto.nen]