Aller au contenu

Conjugaison:espagnol/apartar

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en espagnol
apartar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

apartar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   aparto [aˈpaɾ.to]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 apartas
 apartás
[aˈpaɾ.tas]
[a.paɾˈtas]
(él/ella/Ud.)   aparta [aˈpaɾ.ta]
(nosostros-as)   apartamos [a.paɾˈta.mos]
(vosostros-as/os)   apartáis [a.paɾˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.)   apartan [aˈpaɾ.tan]
Passé composé
(yo)   he apartado [e a.paɾˈta.ðo]
(tú/vos)   has apartado [as a.paɾˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha apartado [a a.paɾˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos apartado [ˈe.mos a.paɾˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis apartado [a.ˈβejs a.paɾˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han apartado [an a.paɾˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   apartaba [a.paɾˈta.βa]
(tú/vos)   apartabas [a.paɾˈta.βas]
(él/ella/Ud.)   apartaba [a.paɾˈta.βa]
(nosostros-as)   apartábamos [a.paɾˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os)   apartabais [a.paɾˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   apartaban [a.paɾˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había apartado [a.ˈβi.a a.paɾˈta.ðo]
(tú/vos)   habías apartado [a.ˈβi.as a.paɾˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   había apartado [a.ˈβi.a a.paɾˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos apartado [a.ˈβi.a.mos a.paɾˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais apartado [a.ˈβi.ajs a.paɾˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían apartado [a.ˈβi.an a.paɾˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   aparté [a.paɾˈte]
(tú/vos)   apartaste [a.paɾˈtas.te]
(él/ella/Ud.)   apartó [a.paɾˈto]
(nosostros-as)   apartamos [a.paɾˈta.mos]
(vosostros-as/os)   apartasteis [a.paɾˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   apartaron [a.paɾˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube apartado [ˈu.βe a.paɾˈta.ðo]
(tú/vos)   hubiste apartado [u.ˈβi.ste a.paɾˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo apartado [ˈu.βo a.paɾˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos apartado [u.ˈβi.mos a.paɾˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis apartado [u.ˈβi.stejs a.paɾˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron apartado [u.ˈβje.ɾon a.paɾˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   apartaré [a.paɾ.taˈɾe]
(tú/vos)   apartarás [a.paɾ.taˈɾas]
(él/ella/Ud.)   apartará [a.paɾ.taˈɾa]
(nosostros-as)   apartaremos [a.paɾ.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   apartaréis [a.paɾ.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   apartarán [a.paɾ.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré apartado [a.ˈβɾe a.paɾˈta.ðo]
(tú/vos)   habrás apartado [a.ˈβɾas a.paɾˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá apartado [a.ˈβɾa a.paɾˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos apartado [a.ˈβɾe.mos a.paɾˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis apartado [a.ˈβɾejs a.paɾˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán apartado [a.ˈβɾan a.paɾˈta.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   apartaría [a.paɾ.taˈɾi.a]
(tú/vos)   apartarías [a.paɾ.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   apartaría [a.paɾ.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   apartaríamos [a.paɾ.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   apartaríais [a.paɾ.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   apartarían [a.paɾ.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría apartado [a.ˈβɾi.a a.paɾˈta.ðo]
(tú/vos)   habrías apartado [a.ˈβɾi.as a.paɾˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría apartado [a.ˈβɾi.a a.paɾˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos apartado [a.ˈβɾi.a.mos a.paɾˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais apartado [a.ˈβɾi.ajs a.paɾˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían apartado [a.ˈβɾi.an a.paɾˈta.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   aparte [a.ˈpaɾ.te]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 apartes
 apartés
[a.ˈpaɾ.tes]
[a.paɾˈtes]
(él/ella/Ud.)   aparte [a.ˈpaɾ.te]
(nosostros-as)   apartemos [a.paɾˈte.mos]
(vosostros-as/os)   apartéis [a.paɾˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aparten [a.ˈpaɾ.ten]
Passé composé
(yo)   haya apartado [ˈa.ja a.paɾˈta.ðo]
(tú/vos)   hayas apartado [ˈa.jas a.paɾˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya apartado [ˈa.ja a.paɾˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos apartado [a.ˈja.mos a.paɾˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis apartado [a.ˈjajs a.paɾˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan apartado [ˈa.jan a.paɾˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   apartara [a.paɾˈta.ɾa]
(tú/vos)   apartaras [a.paɾˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.)   apartara [a.paɾˈta.ɾa]
(nosostros-as)   apartáramos [a.paɾˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   apartarais [a.paɾˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   apartaran [a.paɾˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera apartado [u.ˈβje.ɾa a.paɾˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieras apartado [u.ˈβje.ɾas a.paɾˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera apartado [u.ˈβje.ɾa a.paɾˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos apartado [u.ˈβje.ɾa.mos a.paɾˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais apartado [u.ˈβje.ɾajs a.paɾˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran apartado [u.ˈβje.ɾan a.paɾˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   apartase [a.paɾˈta.se]
(tú/vos)   apartases [a.paɾˈta.ses]
(él/ella/Ud.)   apartase [a.paɾˈta.se]
(nosostros-as)   apartásemos [a.paɾˈta.se.mos]
(vosostros-as/os)   apartaseis [a.paɾˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   apartasen [a.paɾˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese apartado [u.ˈβje.se a.paɾˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieses apartado [u.ˈβje.ses a.paɾˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese apartado [u.ˈβje.se a.paɾˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos apartado [u.ˈβje.se.mos a.paɾˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis apartado [u.ˈβje.sejs a.paɾˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen apartado [u.ˈβje.sen a.paɾˈta.ðo]
Futur
(yo)   apartare [a.paɾˈta.ɾe]
(tú/vos)   apartares [a.paɾˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.)   apartare [a.paɾˈta.ɾe]
(nosostros-as)   apartáremos [a.paɾˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   apartareis [a.paɾˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   apartaren [a.paɾˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere apartado [u.ˈβje.ɾe a.paɾˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieres apartado [u.ˈβje.ɾes a.paɾˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere apartado [u.ˈβje.ɾe a.paɾˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos apartado [u.ˈβje.ɾe.mos a.paɾˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis apartado [u.ˈβje.ɾejs a.paɾˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren apartado [u.ˈβje.ɾen a.paɾˈta.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 aparta
 apartá
[aˈpaɾ.ta]
[a.paɾˈta]
(usted)   aparte [aˈpaɾ.te]
(nosostros-as)   apartemos [a.paɾˈte.mos]
(vosostros-as)   apartad [a.paɾˈtað]
(ustedes)   aparten [aˈpaɾ.ten]