Conjugaison:français/écriturer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
écriturer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de écriturer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  écriture \ʒə  e.kʁi.tyʁ\
tu  écritures \ty  e.kʁi.tyʁ\
il/elle/on  écriture \[il/ɛl/ɔ̃]  e.kʁi.tyʁ\
nous  écriturons \nu  e.kʁi.ty.ʁɔ̃\
vous  écriturez \vu  e.kʁi.ty.ʁe\
ils/elles  écriturent \[il/ɛl]  e.kʁi.tyʁ\
Passé composé
j’ai  écrituré  \ʒ‿e e.kʁi.ty.ʁe\
tu as  écrituré  \ty a e.kʁi.ty.ʁe\
il/elle/on a  écrituré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a e.kʁi.ty.ʁe\
nous avons  écrituré  \nu.z‿a.vɔ̃ e.kʁi.ty.ʁe\
vous avez  écrituré  \vu.z‿a.ve e.kʁi.ty.ʁe\
ils/elles ont  écrituré  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ e.kʁi.ty.ʁe\
Imparfait
je  écriturais \ʒə  e.kʁi.ty.ʁɛ\
tu  écriturais \ty  e.kʁi.ty.ʁɛ\
il/elle/on  écriturait \[il/ɛl/ɔ̃]  e.kʁi.ty.ʁɛ\
nous  écriturions \nu  e.kʁi.ty.ʁjɔ̃\
vous  écrituriez \vu  e.kʁi.ty.ʁje\
ils/elles  écrituraient \[il/ɛl]  e.kʁi.ty.ʁɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  écrituré  \ʒ‿a.vɛ e.kʁi.ty.ʁe\
tu avais  écrituré  \ty a.vɛ e.kʁi.ty.ʁe\
il/elle/on avait  écrituré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ e.kʁi.ty.ʁe\
nous avions  écrituré  \nu.z‿a.vjɔ̃ e.kʁi.ty.ʁe\
vous aviez  écrituré  \vu.z‿a.vje e.kʁi.ty.ʁe\
ils/elles avaient  écrituré  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ e.kʁi.ty.ʁe\
Passé simple
je  écriturai \ʒə  e.kʁi.ty.ʁe\
tu  écrituras \ty  e.kʁi.ty.ʁa\
il/elle/on  écritura \[il/ɛl/ɔ̃]  e.kʁi.ty.ʁa\
nous  écriturâmes \nu  e.kʁi.ty.ʁam\
vous  écriturâtes \vu  e.kʁi.ty.ʁat\
ils/elles  écriturèrent \[il/ɛl]  e.kʁi.ty.ʁɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  écrituré  \ʒ‿y e.kʁi.ty.ʁe\
tu eus  écrituré  \ty y e.kʁi.ty.ʁe\
il/elle/on eut  écrituré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y e.kʁi.ty.ʁe\
nous eûmes  écrituré  \nu.z‿ym e.kʁi.ty.ʁe\
vous eûtes  écrituré  \vu.z‿yt e.kʁi.ty.ʁe\
ils/elles eurent  écrituré  \[i/ɛ]l.z‿yʁ e.kʁi.ty.ʁe\
Futur simple
je  écriturerai \ʒə  e.kʁi.ty.ʁə.ʁe\
tu  écritureras \ty  e.kʁi.ty.ʁə.ʁa\
il/elle/on  écriturera \[il/ɛl/ɔ̃]  e.kʁi.ty.ʁə.ʁa\
nous  écriturerons \nu  e.kʁi.ty.ʁə.ʁɔ̃\
vous  écriturerez \vu  e.kʁi.ty.ʁə.ʁe\
ils/elles  écritureront \[il/ɛl]  e.kʁi.ty.ʁə.ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  écrituré  \ʒ‿o.ʁe e.kʁi.ty.ʁe\
tu auras  écrituré  \ty o.ʁa e.kʁi.ty.ʁe\
il/elle/on aura  écrituré  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa e.kʁi.ty.ʁe\
nous aurons  écrituré  \nu.z‿o.ʁɔ̃ e.kʁi.ty.ʁe\
vous aurez  écrituré  \vu.z‿o.ʁe e.kʁi.ty.ʁe\
ils/elles auront  écrituré  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ e.kʁi.ty.ʁe\

Subjonctif

Présent
que je  écriture \kə ʒə  e.kʁi.tyʁ\
que tu  écritures \kə ty  e.kʁi.tyʁ\
qu’il/elle/on  écriture \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  e.kʁi.tyʁ\
que nous  écriturions \kə nu  e.kʁi.ty.ʁjɔ̃\
que vous  écrituriez \kə vu  e.kʁi.ty.ʁje\
qu’ils/elles  écriturent \k‿[il/ɛl]  e.kʁi.tyʁ\
Passé
que j’aie  écrituré  \kə ʒ‿ɛ e.kʁi.ty.ʁe\
que tu aies  écrituré  \kə ty ɛ e.kʁi.ty.ʁe\
qu’il/elle/on ait  écrituré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ e.kʁi.ty.ʁe\
que nous ayons  écrituré  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ e.kʁi.ty.ʁe\
que vous ayez  écrituré  \kə vu.z‿ɛ.je e.kʁi.ty.ʁe\
qu’ils/elles aient  écrituré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ e.kʁi.ty.ʁe\
Imparfait
que je  écriturasse \kə ʒə  e.kʁi.ty.ʁas\
que tu  écriturasses \kə ty  e.kʁi.ty.ʁas\
qu’il/elle/on  écriturât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  e.kʁi.ty.ʁa\
que nous  écriturassions \kə nu  e.kʁi.ty.ʁa.sjɔ̃\
que vous  écriturassiez \kə vu  e.kʁi.ty.ʁa.sje\
qu’ils/elles  écriturassent \k‿[il/ɛl]  e.kʁi.ty.ʁas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  écrituré  \kə ʒ‿ys e.kʁi.ty.ʁe\
que tu eusses  écrituré  \kə ty ys e.kʁi.ty.ʁe\
qu’il/elle/on eût  écrituré  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y e.kʁi.ty.ʁe\
que nous eussions  écrituré  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ e.kʁi.ty.ʁe\
que vous eussiez  écrituré  \kə vu.z‿y.sje e.kʁi.ty.ʁe\
qu’ils/elles eussent  écrituré  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys e.kʁi.ty.ʁe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  écriture  \e.kʁi.tyʁ\
  écriturons  \e.kʁi.ty.ʁɔ̃\
  écriturez  \e.kʁi.ty.ʁe\
Passé
 aie  écrituré   \ɛ e.kʁi.ty.ʁe\ 
 ayons  écrituré   \ɛ.jɔ̃ e.kʁi.ty.ʁe\ 
 ayez  écrituré   \ɛ.je e.kʁi.ty.ʁe\