Conjugaison:français/arimer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
arimer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de arimer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ arime \ʒ‿ a.ʁim\
tu  arimes \ty  a.ʁim\
il/elle/on  arime \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁim\
nous  arimons \nu.z‿ a.ʁi.mɔ̃\
vous  arimez \vu.z‿ a.ʁi.me\
ils/elles  ariment \[il/ɛl].z‿ a.ʁim\
Passé composé
j’ai  arimé  \ʒ‿e a.ʁi.me\
tu as  arimé  \ty a.z‿a.ʁi.me\
il/elle/on a  arimé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.a.ʁi.me\
nous avons  arimé  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿a.ʁi.me\
vous avez  arimé  \vu.z‿a.ve.z‿a.ʁi.me\
ils/elles ont  arimé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿a.ʁi.me\
Imparfait
j’ arimais \ʒ‿ a.ʁi.mɛ\
tu  arimais \ty  a.ʁi.mɛ\
il/elle/on  arimait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁi.mɛ\
nous  arimions \nu.z‿ a.ʁi.mjɔ̃\
vous  arimiez \vu.z‿ a.ʁi.mje\
ils/elles  arimaient \[il/ɛl].z‿ a.ʁi.mɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  arimé  \ʒ‿a.vɛ.z‿a.ʁi.me\
tu avais  arimé  \ty a.vɛ.z‿a.ʁi.me\
il/elle/on avait  arimé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿a.ʁi.me\
nous avions  arimé  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿a.ʁi.me\
vous aviez  arimé  \vu.z‿a.vje.z‿a.ʁi.me\
ils/elles avaient  arimé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿a.ʁi.me\
Passé simple
j’ arimai \ʒ‿ a.ʁi.me\
tu  arimas \ty  a.ʁi.ma\
il/elle/on  arima \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁi.ma\
nous  arimâmes \nu.z‿ a.ʁi.mam\
vous  arimâtes \vu.z‿ a.ʁi.mat\
ils/elles  arimèrent \[il/ɛl].z‿ a.ʁi.mɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  arimé  \ʒ‿y.z‿a.ʁi.me\
tu eus  arimé  \ty y.z‿a.ʁi.me\
il/elle/on eut  arimé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ʁi.me\
nous eûmes  arimé  \nu.z‿ym.z‿a.ʁi.me\
vous eûtes  arimé  \vu.z‿yt.z‿a.ʁi.me\
ils/elles eurent  arimé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿a.ʁi.me\
Futur simple
j’ arimerai \ʒ‿ a.ʁi.m(ə.)ʁe\
tu  arimeras \ty  a.ʁi.m(ə.)ʁa\
il/elle/on  arimera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁi.m(ə.)ʁa\
nous  arimerons \nu.z‿ a.ʁi.m(ə.)ʁɔ̃\
vous  arimerez \vu.z‿ a.ʁi.m(ə.)ʁe\
ils/elles  arimeront \[il/ɛl].z‿ a.ʁi.m(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  arimé  \ʒ‿o.ʁe a.ʁi.me\
tu auras  arimé  \ty o.ʁa.z‿a.ʁi.me\
il/elle/on aura  arimé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa a.ʁi.me\
nous aurons  arimé  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿a.ʁi.me\
vous aurez  arimé  \vu.z‿o.ʁe.z‿a.ʁi.me\
ils/elles auront  arimé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿a.ʁi.me\

Subjonctif

Présent
que j’ arime \kə ʒ‿ a.ʁim\
que tu  arimes \kə ty  a.ʁim\
qu’il/elle/on  arime \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁim\
que nous  arimions \kə nu.z‿ a.ʁi.mjɔ̃\
que vous  arimiez \kə vu.z‿ a.ʁi.mje\
qu’ils/elles  ariment \k‿[il/ɛl].z‿ a.ʁim\
Passé
que j’aie  arimé  \kə ʒ‿ɛ a.ʁi.me\
que tu aies  arimé  \kə ty ɛ.z‿a.ʁi.me\
qu’il/elle/on ait  arimé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿a.ʁi.me\
que nous ayons  arimé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿a.ʁi.me\
que vous ayez  arimé  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿a.ʁi.me\
qu’ils/elles aient  arimé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿a.ʁi.me\
Imparfait
que j’ arimasse \kə ʒ‿ a.ʁi.mas\
que tu  arimasses \kə ty  a.ʁi.mas\
qu’il/elle/on  arimât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ a.ʁi.ma\
que nous  arimassions \kə nu.z‿ a.ʁi.ma.sjɔ̃\
que vous  arimassiez \kə vu.z‿ a.ʁi.ma.sje\
qu’ils/elles  arimassent \k‿[il/ɛl].z‿ a.ʁi.mas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  arimé  \kə ʒ‿ys a.ʁi.me\
que tu eusses  arimé  \kə ty ys.z‿a.ʁi.me\
qu’il/elle/on eût  arimé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿a.ʁi.me\
que nous eussions  arimé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿a.ʁi.me\
que vous eussiez  arimé  \kə vu.z‿y.sje.z‿a.ʁi.me\
qu’ils/elles eussent  arimé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿a.ʁi.me\

Conditionnel

Impératif

Présent
  arime  \a.ʁim\
  arimons  \a.ʁi.mɔ̃\
  arimez  \a.ʁi.me\
Passé
 aie  arimé   \ɛ a.ʁi.me\ 
 ayons  arimé   \ɛ.jɔ̃.z‿a.ʁi.me\ 
 ayez  arimé   \ɛ.je.z‿a.ʁi.me\