Conjugaison:français/auto-interrompre

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Modes impersonnelsIndicatifSubjonctifConditionnelImpératif
Conjugaison en français
s’auto-interrompre
Verbe du troisième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-3-rompre}}

Conjugaison de s’auto-interrompre, verbe réfléchi du 3e groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je m’ auto-interromps \ʒə m‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃\
tu t’ auto-interromps \ty t‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃\
il/elle/on s’ auto-interrompt \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃\
nous nous  auto-interrompons \nu nu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pɔ̃\
vous vous  auto-interrompez \vu vu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pe\
ils/elles s’ auto-interrompent \[il/ɛl] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃p\
Passé composé
je me suis  auto-interrompu  \ʒə mə sɥi.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
tu t’es  auto-interrompu  \ty t‿ɛ.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
il/elle/on s’est  auto-interrompu  \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ɛ.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
nous nous sommes  auto-interrompus  \nu nu sɔm.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
vous vous êtes  auto-interrompus  \vu vu.z‿ɛt.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
ils/elles se sont  auto-interrompus  \[i/ɛ]l sə sɔ̃.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
Imparfait
je m’ auto-interrompais \ʒə m‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pɛ\
tu t’ auto-interrompais \ty t‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pɛ\
il/elle/on s’ auto-interrompait \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pɛ\
nous nous  auto-interrompions \nu nu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pjɔ̃\
vous vous  auto-interrompiez \vu vu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pje\
ils/elles s’ auto-interrompaient \[il/ɛl] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pɛ\
Plus-que-parfait
je m’étais  auto-interrompu  \ʒə m‿e.tɛ.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
tu t’étais  auto-interrompu  \ty t‿e.tɛ.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
il/elle/on s’était  auto-interrompu  \[il/ɛl/ɔ̃] s‿e.tɛ.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
nous nous étions  auto-interrompus  \nu nu.z‿e.tjɔ̃.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
vous vous étiez  auto-interrompus  \vu vu.z‿e.tje.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
ils/elles s’étaient  auto-interrompus  \[i/ɛ]l s‿e.tɛ.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
Passé simple
je m’ auto-interrompis \ʒə m‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pi\
tu t’ auto-interrompis \ty t‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pi\
il/elle/on s’ auto-interrompit \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pi\
nous nous  auto-interrompîmes \nu nu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pim\
vous vous  auto-interrompîtes \vu vu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pit\
ils/elles s’ auto-interrompirent \[il/ɛl] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.piʁ\
Passé antérieur
je me fus  auto-interrompu  \ʒə mə fy.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
tu te fus  auto-interrompu  \ty tə fy.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
il/elle/on se fut  auto-interrompu  \[il/ɛl/ɔ̃] sə fy.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
nous nous fûmes  auto-interrompus  \nu nu fym.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
vous vous fûtes  auto-interrompus  \vu vu fyt.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
ils/elles se furent  auto-interrompus  \[i/ɛ]l sə fyʁ.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
Futur simple
je m’ auto-interromprai \ʒə m‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁe\
tu t’ auto-interrompras \ty t‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁa\
il/elle/on s’ auto-interrompra \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁa\
nous nous  auto-interromprons \nu nu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁɔ̃\
vous vous  auto-interromprez \vu vu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁe\
ils/elles s’ auto-interrompront \[il/ɛl] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁɔ̃\
Futur antérieur
je me serai  auto-interrompu  \ʒə mə sə.ʁe o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
tu te seras  auto-interrompu  \ty tə sə.ʁa.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
il/elle/on se sera  auto-interrompu  \[il/ɛl/ɔ̃] sə sə.ʁa o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
nous nous serons  auto-interrompus  \nu nu sə.ʁɔ̃.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
vous vous serez  auto-interrompus  \vu vu sə.ʁe.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
ils/elles se seront  auto-interrompus  \[i/ɛ]l sə sə.ʁɔ̃.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\

Subjonctif

Présent
que je m’ auto-interrompe \kə ʒə m‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃p\
que tu t’ auto-interrompes \kə ty t‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃p\
qu’il/elle/on s’ auto-interrompe \k‿[il/ɛl/ɔ̃] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃p\
que nous nous  auto-interrompions \kə nu nu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pjɔ̃\
que vous vous  auto-interrompiez \kə vu vu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pje\
qu’ils/elles s’ auto-interrompent \k‿[il/ɛl] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃p\
Passé
que je me sois  auto-interrompu  \kə ʒə mə swa.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
que tu te sois  auto-interrompu  \kə ty tə swa.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
qu’il/elle/on se soit  auto-interrompu  \k‿[il/ɛl/ɔ̃] sə swa.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
que nous nous soyons  auto-interrompus  \kə nu nu swa.jɔ̃.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
que vous vous soyez  auto-interrompus  \kə vu vu swa.je.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
qu’ils/elles se soient  auto-interrompus  \k‿[i/ɛ]l sə swa.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
Imparfait
que je m’ auto-interrompisse \kə ʒə m‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pis\
que tu t’ auto-interrompisses \kə ty t‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pis\
qu’il/elle/on s’ auto-interrompît \k‿[il/ɛl/ɔ̃] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pi\
que nous nous  auto-interrompissions \kə nu nu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pi.sjɔ̃\
que vous vous  auto-interrompissiez \kə vu vu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pi.sje\
qu’ils/elles s’ auto-interrompissent \k‿[il/ɛl] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pis\
Plus-que-parfait
que je me fusse  auto-interrompu  \kə ʒə mə fys o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
que tu te fusses  auto-interrompu  \kə ty tə fys.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
qu’il/elle/on se fût  auto-interrompu  \k‿[il/ɛl/ɔ̃] sə fy.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
que nous nous fussions  auto-interrompus  \kə nu nu fy.sjɔ̃.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
que vous vous fussiez  auto-interrompus  \kə vu vu fy.sje.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
qu’ils/elles se fussent  auto-interrompus  \k‿[i/ɛ]l sə fys.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\

Conditionnel

Présent
je m’ auto-interromprais \ʒə m‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁɛ\
tu t’ auto-interromprais \ty t‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁɛ\
il/elle/on s’ auto-interromprait \[il/ɛl/ɔ̃] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁɛ\
nous nous  auto-interromprions \nu nu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁi.jɔ̃\
vous vous  auto-interrompriez \vu vu.z‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁi.je\
ils/elles s’ auto-interrompraient \[il/ɛl] s‿ o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.pʁɛ\
Passé
je me serais  auto-interrompu  \ʒə mə sə.ʁɛ.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
tu te serais  auto-interrompu  \ty tə sə.ʁɛ.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
il/elle/on se serait  auto-interrompu  \[il/ɛl/ɔ̃] sə sə.ʁɛ.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
nous nous serions  auto-interrompus  \nu nu sə.ʁjɔ̃.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
vous vous seriez  auto-interrompus  \vu vu sə.ʁje.z‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\
ils/elles se seraient  auto-interrompus  \[i/ɛ]l sə sə.ʁɛ.t‿o.to.ɛ̃.te.ʁɔ̃.py\

Impératif