Conjugaison:français/bourlinguer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
bourlinguer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de bourlinguer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  bourlingue \ʒə  buʁ.lɛ̃ɡ\
tu  bourlingues \ty  buʁ.lɛ̃ɡ\
il/elle/on  bourlingue \[il/ɛl/ɔ̃]  buʁ.lɛ̃ɡ\
nous  bourlinguons \nu  buʁ.lɛ̃.ɡɔ̃\
vous  bourlinguez \vu  buʁ.lɛ̃.ɡe\
ils/elles  bourlinguent \[il/ɛl]  buʁ.lɛ̃ɡ\
Passé composé
j’ai  bourlingué  \ʒ‿e buʁ.lɛ̃.ɡe\
tu as  bourlingué  \ty a buʁ.lɛ̃.ɡe\
il/elle/on a  bourlingué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a buʁ.lɛ̃.ɡe\
nous avons  bourlingué  \nu.z‿a.vɔ̃ buʁ.lɛ̃.ɡe\
vous avez  bourlingué  \vu.z‿a.ve buʁ.lɛ̃.ɡe\
ils/elles ont  bourlingué  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ buʁ.lɛ̃.ɡe\
Imparfait
je  bourlinguais \ʒə  buʁ.lɛ̃.ɡɛ\
tu  bourlinguais \ty  buʁ.lɛ̃.ɡɛ\
il/elle/on  bourlinguait \[il/ɛl/ɔ̃]  buʁ.lɛ̃.ɡɛ\
nous  bourlinguions \nu  buʁ.lɛ̃.ɡjɔ̃\
vous  bourlinguiez \vu  buʁ.lɛ̃.ɡje\
ils/elles  bourlinguaient \[il/ɛl]  buʁ.lɛ̃.ɡɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  bourlingué  \ʒ‿a.vɛ buʁ.lɛ̃.ɡe\
tu avais  bourlingué  \ty a.vɛ buʁ.lɛ̃.ɡe\
il/elle/on avait  bourlingué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ buʁ.lɛ̃.ɡe\
nous avions  bourlingué  \nu.z‿a.vjɔ̃ buʁ.lɛ̃.ɡe\
vous aviez  bourlingué  \vu.z‿a.vje buʁ.lɛ̃.ɡe\
ils/elles avaient  bourlingué  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ buʁ.lɛ̃.ɡe\
Passé simple
je  bourlinguai \ʒə  buʁ.lɛ̃.ɡe\
tu  bourlinguas \ty  buʁ.lɛ̃.ɡa\
il/elle/on  bourlingua \[il/ɛl/ɔ̃]  buʁ.lɛ̃.ɡa\
nous  bourlinguâmes \nu  buʁ.lɛ̃.ɡam\
vous  bourlinguâtes \vu  buʁ.lɛ̃.ɡat\
ils/elles  bourlinguèrent \[il/ɛl]  buʁ.lɛ̃.ɡɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  bourlingué  \ʒ‿y buʁ.lɛ̃.ɡe\
tu eus  bourlingué  \ty y buʁ.lɛ̃.ɡe\
il/elle/on eut  bourlingué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y buʁ.lɛ̃.ɡe\
nous eûmes  bourlingué  \nu.z‿ym buʁ.lɛ̃.ɡe\
vous eûtes  bourlingué  \vu.z‿yt buʁ.lɛ̃.ɡe\
ils/elles eurent  bourlingué  \[i/ɛ]l.z‿yʁ buʁ.lɛ̃.ɡe\
Futur simple
je  bourlinguerai \ʒə  buʁ.lɛ̃.ɡ(ə.)ʁe\
tu  bourlingueras \ty  buʁ.lɛ̃.ɡ(ə.)ʁa\
il/elle/on  bourlinguera \[il/ɛl/ɔ̃]  buʁ.lɛ̃.ɡ(ə.)ʁa\
nous  bourlinguerons \nu  buʁ.lɛ̃.ɡ(ə.)ʁɔ̃\
vous  bourlinguerez \vu  buʁ.lɛ̃.ɡ(ə.)ʁe\
ils/elles  bourlingueront \[il/ɛl]  buʁ.lɛ̃.ɡ(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  bourlingué  \ʒ‿o.ʁe buʁ.lɛ̃.ɡe\
tu auras  bourlingué  \ty o.ʁa buʁ.lɛ̃.ɡe\
il/elle/on aura  bourlingué  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa buʁ.lɛ̃.ɡe\
nous aurons  bourlingué  \nu.z‿o.ʁɔ̃ buʁ.lɛ̃.ɡe\
vous aurez  bourlingué  \vu.z‿o.ʁe buʁ.lɛ̃.ɡe\
ils/elles auront  bourlingué  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ buʁ.lɛ̃.ɡe\

Subjonctif

Présent
que je  bourlingue \kə ʒə  buʁ.lɛ̃ɡ\
que tu  bourlingues \kə ty  buʁ.lɛ̃ɡ\
qu’il/elle/on  bourlingue \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  buʁ.lɛ̃ɡ\
que nous  bourlinguions \kə nu  buʁ.lɛ̃.ɡjɔ̃\
que vous  bourlinguiez \kə vu  buʁ.lɛ̃.ɡje\
qu’ils/elles  bourlinguent \k‿[il/ɛl]  buʁ.lɛ̃ɡ\
Passé
que j’aie  bourlingué  \kə ʒ‿ɛ buʁ.lɛ̃.ɡe\
que tu aies  bourlingué  \kə ty ɛ buʁ.lɛ̃.ɡe\
qu’il/elle/on ait  bourlingué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ buʁ.lɛ̃.ɡe\
que nous ayons  bourlingué  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ buʁ.lɛ̃.ɡe\
que vous ayez  bourlingué  \kə vu.z‿ɛ.je buʁ.lɛ̃.ɡe\
qu’ils/elles aient  bourlingué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ buʁ.lɛ̃.ɡe\
Imparfait
que je  bourlinguasse \kə ʒə  buʁ.lɛ̃.ɡas\
que tu  bourlinguasses \kə ty  buʁ.lɛ̃.ɡas\
qu’il/elle/on  bourlinguât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  buʁ.lɛ̃.ɡa\
que nous  bourlinguassions \kə nu  buʁ.lɛ̃.ɡa.sjɔ̃\
que vous  bourlinguassiez \kə vu  buʁ.lɛ̃.ɡa.sje\
qu’ils/elles  bourlinguassent \k‿[il/ɛl]  buʁ.lɛ̃.ɡas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  bourlingué  \kə ʒ‿ys buʁ.lɛ̃.ɡe\
que tu eusses  bourlingué  \kə ty ys buʁ.lɛ̃.ɡe\
qu’il/elle/on eût  bourlingué  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y buʁ.lɛ̃.ɡe\
que nous eussions  bourlingué  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ buʁ.lɛ̃.ɡe\
que vous eussiez  bourlingué  \kə vu.z‿y.sje buʁ.lɛ̃.ɡe\
qu’ils/elles eussent  bourlingué  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys buʁ.lɛ̃.ɡe\

Conditionnel

Impératif

Présent
  bourlingue  \buʁ.lɛ̃ɡ\
  bourlinguons  \buʁ.lɛ̃.ɡɔ̃\
  bourlinguez  \buʁ.lɛ̃.ɡe\
Passé
 aie  bourlingué   \ɛ buʁ.lɛ̃.ɡe\ 
 ayons  bourlingué   \ɛ.jɔ̃ buʁ.lɛ̃.ɡe\ 
 ayez  bourlingué   \ɛ.je buʁ.lɛ̃.ɡe\