Conjugaison:français/branchouilliser

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
branchouilliser
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de branchouilliser, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  branchouillise \ʒə  bʁɑ̃.ʃu.jiz\
tu  branchouillises \ty  bʁɑ̃.ʃu.jiz\
il/elle/on  branchouillise \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɑ̃.ʃu.jiz\
nous  branchouillisons \nu  bʁɑ̃.ʃu.ji.zɔ̃\
vous  branchouillisez \vu  bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
ils/elles  branchouillisent \[il/ɛl]  bʁɑ̃.ʃu.jiz\
Passé composé
j’ai  branchouillisé  \ʒ‿e bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
tu as  branchouillisé  \ty a bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
il/elle/on a  branchouillisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
nous avons  branchouillisé  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
vous avez  branchouillisé  \vu.z‿a.ve bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
ils/elles ont  branchouillisé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
Imparfait
je  branchouillisais \ʒə  bʁɑ̃.ʃu.ji.zɛ\
tu  branchouillisais \ty  bʁɑ̃.ʃu.ji.zɛ\
il/elle/on  branchouillisait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɑ̃.ʃu.ji.zɛ\
nous  branchouillisions \nu  bʁɑ̃.ʃu.ji.zjɔ̃\
vous  branchouillisiez \vu  bʁɑ̃.ʃu.ji.zje\
ils/elles  branchouillisaient \[il/ɛl]  bʁɑ̃.ʃu.ji.zɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  branchouillisé  \ʒ‿a.vɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
tu avais  branchouillisé  \ty a.vɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
il/elle/on avait  branchouillisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
nous avions  branchouillisé  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
vous aviez  branchouillisé  \vu.z‿a.vje bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
ils/elles avaient  branchouillisé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
Passé simple
je  branchouillisai \ʒə  bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
tu  branchouillisas \ty  bʁɑ̃.ʃu.ji.za\
il/elle/on  branchouillisa \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɑ̃.ʃu.ji.za\
nous  branchouillisâmes \nu  bʁɑ̃.ʃu.ji.zam\
vous  branchouillisâtes \vu  bʁɑ̃.ʃu.ji.zat\
ils/elles  branchouillisèrent \[il/ɛl]  bʁɑ̃.ʃu.ji.zɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  branchouillisé  \ʒ‿y bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
tu eus  branchouillisé  \ty y bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
il/elle/on eut  branchouillisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
nous eûmes  branchouillisé  \nu.z‿ym bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
vous eûtes  branchouillisé  \vu.z‿yt bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
ils/elles eurent  branchouillisé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
Futur simple
je  branchouilliserai \ʒə  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁe\
tu  branchouilliseras \ty  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁa\
il/elle/on  branchouillisera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁa\
nous  branchouilliserons \nu  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁɔ̃\
vous  branchouilliserez \vu  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁe\
ils/elles  branchouilliseront \[il/ɛl]  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  branchouillisé  \ʒ‿o.ʁe bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
tu auras  branchouillisé  \ty o.ʁa bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
il/elle/on aura  branchouillisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
nous aurons  branchouillisé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
vous aurez  branchouillisé  \vu.z‿o.ʁe bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
ils/elles auront  branchouillisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\

Subjonctif

Présent
que je  branchouillise \kə ʒə  bʁɑ̃.ʃu.jiz\
que tu  branchouillises \kə ty  bʁɑ̃.ʃu.jiz\
qu’il/elle/on  branchouillise \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɑ̃.ʃu.jiz\
que nous  branchouillisions \kə nu  bʁɑ̃.ʃu.ji.zjɔ̃\
que vous  branchouillisiez \kə vu  bʁɑ̃.ʃu.ji.zje\
qu’ils/elles  branchouillisent \k‿[il/ɛl]  bʁɑ̃.ʃu.jiz\
Passé
que j’aie  branchouillisé  \kə ʒ‿ɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
que tu aies  branchouillisé  \kə ty ɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
qu’il/elle/on ait  branchouillisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
que nous ayons  branchouillisé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
que vous ayez  branchouillisé  \kə vu.z‿ɛ.je bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
qu’ils/elles aient  branchouillisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
Imparfait
que je  branchouillisasse \kə ʒə  bʁɑ̃.ʃu.ji.zas\
que tu  branchouillisasses \kə ty  bʁɑ̃.ʃu.ji.zas\
qu’il/elle/on  branchouillisât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɑ̃.ʃu.ji.za\
que nous  branchouillisassions \kə nu  bʁɑ̃.ʃu.ji.za.sjɔ̃\
que vous  branchouillisassiez \kə vu  bʁɑ̃.ʃu.ji.za.sje\
qu’ils/elles  branchouillisassent \k‿[il/ɛl]  bʁɑ̃.ʃu.ji.zas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  branchouillisé  \kə ʒ‿ys bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
que tu eusses  branchouillisé  \kə ty ys bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
qu’il/elle/on eût  branchouillisé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
que nous eussions  branchouillisé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
que vous eussiez  branchouillisé  \kə vu.z‿y.sje bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
qu’ils/elles eussent  branchouillisé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\

Conditionnel

Présent
je  branchouilliserais \ʒə  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁɛ\
tu  branchouilliserais \ty  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  branchouilliserait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁɛ\
nous  branchouilliserions \nu  bʁɑ̃.ʃu.ji.zə.ʁjɔ̃\
vous  branchouilliseriez \vu  bʁɑ̃.ʃu.ji.zə.ʁje\
ils/elles  branchouilliseraient \[il/ɛl]  bʁɑ̃.ʃu.ji.z(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  branchouillisé  \ʒ‿o.ʁɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
tu aurais  branchouillisé  \ty o.ʁɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
il/elle/on aurait  branchouillisé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
nous aurions  branchouillisé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
vous auriez  branchouillisé  \vu.z‿o.ʁje bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
ils/elles auraient  branchouillisé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\

Impératif

Présent
  branchouillise  \bʁɑ̃.ʃu.jiz\
  branchouillisons  \bʁɑ̃.ʃu.ji.zɔ̃\
  branchouillisez  \bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\
Passé
 aie  branchouillisé   \ɛ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\ 
 ayons  branchouillisé   \ɛ.jɔ̃ bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\ 
 ayez  branchouillisé   \ɛ.je bʁɑ̃.ʃu.ji.ze\