Conjugaison:français/briller

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
briller
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-iller}}

Conjugaison de briller, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.



Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  brille \ʒə  bʁij\
tu  brilles \ty  bʁij\
il/elle/on  brille \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁij\
nous  brillons \nu  bʁi.jɔ̃\
vous  brillez \vu  bʁi.je\
ils/elles  brillent \[il/ɛl]  bʁij\
Passé composé
j’ai  brillé  \ʒ‿e bʁi.je\
tu as  brillé  \ty a bʁi.je\
il/elle/on a  brillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a bʁi.je\
nous avons  brillé  \nu.z‿a.vɔ̃ bʁi.je\
vous avez  brillé  \vu.z‿a.ve bʁi.je\
ils/elles ont  brillé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ bʁi.je\
Imparfait
je  brillais \ʒə  bʁi.jɛ\
tu  brillais \ty  bʁi.jɛ\
il/elle/on  brillait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.jɛ\
nous  brillions \nu  bʁij.jɔ̃\
vous  brilliez \vu  bʁij.je\
ils/elles  brillaient \[il/ɛl]  bʁi.jɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  brillé  \ʒ‿a.vɛ bʁi.je\
tu avais  brillé  \ty a.vɛ bʁi.je\
il/elle/on avait  brillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ bʁi.je\
nous avions  brillé  \nu.z‿a.vjɔ̃ bʁi.je\
vous aviez  brillé  \vu.z‿a.vje bʁi.je\
ils/elles avaient  brillé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ bʁi.je\
Passé simple
je  brillai \ʒə  bʁi.je\
tu  brillas \ty  bʁi.ja\
il/elle/on  brilla \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.ja\
nous  brillâmes \nu  bʁi.jam\
vous  brillâtes \vu  bʁi.jat\
ils/elles  brillèrent \[il/ɛl]  bʁi.jɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  brillé  \ʒ‿y bʁi.je\
tu eus  brillé  \ty y bʁi.je\
il/elle/on eut  brillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.je\
nous eûmes  brillé  \nu.z‿ym bʁi.je\
vous eûtes  brillé  \vu.z‿yt bʁi.je\
ils/elles eurent  brillé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ bʁi.je\
Futur simple
je  brillerai \ʒə  bʁij(ə.)ʁe\
tu  brilleras \ty  bʁij(ə.)ʁa\
il/elle/on  brillera \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁij(ə.)ʁa\
nous  brillerons \nu  bʁij(ə.)ʁɔ̃\
vous  brillerez \vu  bʁij(ə.)ʁe\
ils/elles  brilleront \[il/ɛl]  bʁij(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  brillé  \ʒ‿o.ʁe bʁi.je\
tu auras  brillé  \ty o.ʁa bʁi.je\
il/elle/on aura  brillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa bʁi.je\
nous aurons  brillé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.je\
vous aurez  brillé  \vu.z‿o.ʁe bʁi.je\
ils/elles auront  brillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ bʁi.je\

Subjonctif

Présent
que je  brille \kə ʒə  bʁij\
que tu  brilles \kə ty  bʁij\
qu’il/elle/on  brille \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁij\
que nous  brillions \kə nu  bʁij.jɔ̃\
que vous  brilliez \kə vu  bʁij.je\
qu’ils/elles  brillent \k‿[il/ɛl]  bʁij\
Passé
que j’aie  brillé  \kə ʒ‿ɛ bʁi.je\
que tu aies  brillé  \kə ty ɛ bʁi.je\
qu’il/elle/on ait  brillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ bʁi.je\
que nous ayons  brillé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ bʁi.je\
que vous ayez  brillé  \kə vu.z‿ɛ.je bʁi.je\
qu’ils/elles aient  brillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ bʁi.je\
Imparfait
que je  brillasse \kə ʒə  bʁi.jas\
que tu  brillasses \kə ty  bʁi.jas\
qu’il/elle/on  brillât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  bʁi.ja\
que nous  brillassions \kə nu  bʁi.ja.sjɔ̃\
que vous  brillassiez \kə vu  bʁi.ja.sje\
qu’ils/elles  brillassent \k‿[il/ɛl]  bʁi.jas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  brillé  \kə ʒ‿ys bʁi.je\
que tu eusses  brillé  \kə ty ys bʁi.je\
qu’il/elle/on eût  brillé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y bʁi.je\
que nous eussions  brillé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ bʁi.je\
que vous eussiez  brillé  \kə vu.z‿y.sje bʁi.je\
qu’ils/elles eussent  brillé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys bʁi.je\

Conditionnel

Présent
je  brillerais \ʒə  bʁij(ə.)ʁɛ\
tu  brillerais \ty  bʁij(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  brillerait \[il/ɛl/ɔ̃]  bʁij(ə.)ʁɛ\
nous  brillerions \nu  bʁi.jə.ʁjɔ̃\
vous  brilleriez \vu  bʁi.jə.ʁje\
ils/elles  brilleraient \[il/ɛl]  bʁij(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  brillé  \ʒ‿o.ʁɛ bʁi.je\
tu aurais  brillé  \ty o.ʁɛ bʁi.je\
il/elle/on aurait  brillé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ bʁi.je\
nous aurions  brillé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ bʁi.je\
vous auriez  brillé  \vu.z‿o.ʁje bʁi.je\
ils/elles auraient  brillé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ bʁi.je\

Impératif

Présent
  brille  \bʁij\
  brillons  \bʁi.jɔ̃\
  brillez  \bʁi.je\
Passé
 aie  brillé   \ɛ bʁi.je\ 
 ayons  brillé   \ɛ.jɔ̃ bʁi.je\ 
 ayez  brillé   \ɛ.je bʁi.je\