Conjugaison:français/flagorner

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
flagorner
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de flagorner, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  flagorne \ʒə  fla.gɔʁn\
tu  flagornes \ty  fla.gɔʁn\
il/elle/on  flagorne \[il/ɛl/ɔ̃]  fla.gɔʁn\
nous  flagornons \nu  fla.gɔʁ.nɔ̃\
vous  flagornez \vu  fla.gɔʁ.ne\
ils/elles  flagornent \[il/ɛl]  fla.gɔʁn\
Passé composé
j’ai  flagorné  \ʒ‿e fla.gɔʁ.ne\
tu as  flagorné  \ty a fla.gɔʁ.ne\
il/elle/on a  flagorné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a fla.gɔʁ.ne\
nous avons  flagorné  \nu.z‿a.vɔ̃ fla.gɔʁ.ne\
vous avez  flagorné  \vu.z‿a.ve fla.gɔʁ.ne\
ils/elles ont  flagorné  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ fla.gɔʁ.ne\
Imparfait
je  flagornais \ʒə  fla.gɔʁ.nɛ\
tu  flagornais \ty  fla.gɔʁ.nɛ\
il/elle/on  flagornait \[il/ɛl/ɔ̃]  fla.gɔʁ.nɛ\
nous  flagornions \nu  fla.gɔʁ.njɔ̃\
vous  flagorniez \vu  fla.gɔʁ.nje\
ils/elles  flagornaient \[il/ɛl]  fla.gɔʁ.nɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  flagorné  \ʒ‿a.vɛ fla.gɔʁ.ne\
tu avais  flagorné  \ty a.vɛ fla.gɔʁ.ne\
il/elle/on avait  flagorné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ fla.gɔʁ.ne\
nous avions  flagorné  \nu.z‿a.vjɔ̃ fla.gɔʁ.ne\
vous aviez  flagorné  \vu.z‿a.vje fla.gɔʁ.ne\
ils/elles avaient  flagorné  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ fla.gɔʁ.ne\
Passé simple
je  flagornai \ʒə  fla.gɔʁ.ne\
tu  flagornas \ty  fla.gɔʁ.na\
il/elle/on  flagorna \[il/ɛl/ɔ̃]  fla.gɔʁ.na\
nous  flagornâmes \nu  fla.gɔʁ.nam\
vous  flagornâtes \vu  fla.gɔʁ.nat\
ils/elles  flagornèrent \[il/ɛl]  fla.gɔʁ.nɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  flagorné  \ʒ‿y fla.gɔʁ.ne\
tu eus  flagorné  \ty y fla.gɔʁ.ne\
il/elle/on eut  flagorné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fla.gɔʁ.ne\
nous eûmes  flagorné  \nu.z‿ym fla.gɔʁ.ne\
vous eûtes  flagorné  \vu.z‿yt fla.gɔʁ.ne\
ils/elles eurent  flagorné  \[i/ɛ]l.z‿yʁ fla.gɔʁ.ne\
Futur simple
je  flagornerai \ʒə  fla.gɔʁ.n(ə.)ʁe\
tu  flagorneras \ty  fla.gɔʁ.n(ə.)ʁa\
il/elle/on  flagornera \[il/ɛl/ɔ̃]  fla.gɔʁ.n(ə.)ʁa\
nous  flagornerons \nu  fla.gɔʁ.n(ə.)ʁɔ̃\
vous  flagornerez \vu  fla.gɔʁ.n(ə.)ʁe\
ils/elles  flagorneront \[il/ɛl]  fla.gɔʁ.n(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  flagorné  \ʒ‿o.ʁe fla.gɔʁ.ne\
tu auras  flagorné  \ty o.ʁa fla.gɔʁ.ne\
il/elle/on aura  flagorné  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa fla.gɔʁ.ne\
nous aurons  flagorné  \nu.z‿o.ʁɔ̃ fla.gɔʁ.ne\
vous aurez  flagorné  \vu.z‿o.ʁe fla.gɔʁ.ne\
ils/elles auront  flagorné  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ fla.gɔʁ.ne\

Subjonctif

Présent
que je  flagorne \kə ʒə  fla.gɔʁn\
que tu  flagornes \kə ty  fla.gɔʁn\
qu’il/elle/on  flagorne \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fla.gɔʁn\
que nous  flagornions \kə nu  fla.gɔʁ.njɔ̃\
que vous  flagorniez \kə vu  fla.gɔʁ.nje\
qu’ils/elles  flagornent \k‿[il/ɛl]  fla.gɔʁn\
Passé
que j’aie  flagorné  \kə ʒ‿ɛ fla.gɔʁ.ne\
que tu aies  flagorné  \kə ty ɛ fla.gɔʁ.ne\
qu’il/elle/on ait  flagorné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ fla.gɔʁ.ne\
que nous ayons  flagorné  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ fla.gɔʁ.ne\
que vous ayez  flagorné  \kə vu.z‿ɛ.je fla.gɔʁ.ne\
qu’ils/elles aient  flagorné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ fla.gɔʁ.ne\
Imparfait
que je  flagornasse \kə ʒə  fla.gɔʁ.nas\
que tu  flagornasses \kə ty  fla.gɔʁ.nas\
qu’il/elle/on  flagornât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  fla.gɔʁ.na\
que nous  flagornassions \kə nu  fla.gɔʁ.na.sjɔ̃\
que vous  flagornassiez \kə vu  fla.gɔʁ.na.sje\
qu’ils/elles  flagornassent \k‿[il/ɛl]  fla.gɔʁ.nas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  flagorné  \kə ʒ‿ys fla.gɔʁ.ne\
que tu eusses  flagorné  \kə ty ys fla.gɔʁ.ne\
qu’il/elle/on eût  flagorné  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y fla.gɔʁ.ne\
que nous eussions  flagorné  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ fla.gɔʁ.ne\
que vous eussiez  flagorné  \kə vu.z‿y.sje fla.gɔʁ.ne\
qu’ils/elles eussent  flagorné  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys fla.gɔʁ.ne\

Conditionnel

Impératif

Présent
  flagorne  \fla.gɔʁn\
  flagornons  \fla.gɔʁ.nɔ̃\
  flagornez  \fla.gɔʁ.ne\
Passé
 aie  flagorné   \ɛ fla.gɔʁ.ne\ 
 ayons  flagorné   \ɛ.jɔ̃ fla.gɔʁ.ne\ 
 ayez  flagorné   \ɛ.je fla.gɔʁ.ne\