Conjugaison:français/incanter

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
incanter
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1}}

Conjugaison de incanter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
j’ incante \ʒ‿ ɛ̃.kɑ̃t\
tu  incantes \ty  ɛ̃.kɑ̃t\
il/elle/on  incante \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɑ̃t\
nous  incantons \nu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.tɔ̃\
vous  incantez \vu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.te\
ils/elles  incantent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɑ̃t\
Passé composé
j’ai  incanté  \ʒ‿e ɛ̃.kɑ̃.te\
tu as  incanté  \ty a.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
il/elle/on a  incanté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.ɛ̃.kɑ̃.te\
nous avons  incanté  \nu.z‿a.vɔ̃.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
vous avez  incanté  \vu.z‿a.ve.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
ils/elles ont  incanté  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\
Imparfait
j’ incantais \ʒ‿ ɛ̃.kɑ̃.tɛ\
tu  incantais \ty  ɛ̃.kɑ̃.tɛ\
il/elle/on  incantait \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɑ̃.tɛ\
nous  incantions \nu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.tjɔ̃\
vous  incantiez \vu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.tje\
ils/elles  incantaient \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɑ̃.tɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  incanté  \ʒ‿a.vɛ.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
tu avais  incanté  \ty a.vɛ.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
il/elle/on avait  incanté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\
nous avions  incanté  \nu.z‿a.vjɔ̃.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
vous aviez  incanté  \vu.z‿a.vje.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
ils/elles avaient  incanté  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\
Passé simple
j’ incantai \ʒ‿ ɛ̃.kɑ̃.te\
tu  incantas \ty  ɛ̃.kɑ̃.ta\
il/elle/on  incanta \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɑ̃.ta\
nous  incantâmes \nu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.tam\
vous  incantâtes \vu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.tat\
ils/elles  incantèrent \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɑ̃.tɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  incanté  \ʒ‿y.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
tu eus  incanté  \ty y.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
il/elle/on eut  incanté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\
nous eûmes  incanté  \nu.z‿ym.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
vous eûtes  incanté  \vu.z‿yt.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
ils/elles eurent  incanté  \[i/ɛ]l.z‿yʁ.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\
Futur simple
j’ incanterai \ʒ‿ ɛ̃.kɑ̃.t(ə.)ʁe\
tu  incanteras \ty  ɛ̃.kɑ̃.t(ə.)ʁa\
il/elle/on  incantera \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɑ̃.t(ə.)ʁa\
nous  incanterons \nu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.t(ə.)ʁɔ̃\
vous  incanterez \vu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.t(ə.)ʁe\
ils/elles  incanteront \[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɑ̃.t(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  incanté  \ʒ‿o.ʁe ɛ̃.kɑ̃.te\
tu auras  incanté  \ty o.ʁa.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
il/elle/on aura  incanté  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ɛ̃.kɑ̃.te\
nous aurons  incanté  \nu.z‿o.ʁɔ̃.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
vous aurez  incanté  \vu.z‿o.ʁe.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
ils/elles auront  incanté  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\

Subjonctif

Présent
que j’ incante \kə ʒ‿ ɛ̃.kɑ̃t\
que tu  incantes \kə ty  ɛ̃.kɑ̃t\
qu’il/elle/on  incante \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɑ̃t\
que nous  incantions \kə nu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.tjɔ̃\
que vous  incantiez \kə vu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.tje\
qu’ils/elles  incantent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɑ̃t\
Passé
que j’aie  incanté  \kə ʒ‿ɛ ɛ̃.kɑ̃.te\
que tu aies  incanté  \kə ty ɛ.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
qu’il/elle/on ait  incanté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\
que nous ayons  incanté  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
que vous ayez  incanté  \kə vu.z‿ɛ.je.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
qu’ils/elles aient  incanté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\
Imparfait
que j’ incantasse \kə ʒ‿ ɛ̃.kɑ̃.tas\
que tu  incantasses \kə ty  ɛ̃.kɑ̃.tas\
qu’il/elle/on  incantât \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ ɛ̃.kɑ̃.ta\
que nous  incantassions \kə nu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.ta.sjɔ̃\
que vous  incantassiez \kə vu.z‿ ɛ̃.kɑ̃.ta.sje\
qu’ils/elles  incantassent \k‿[il/ɛl].z‿ ɛ̃.kɑ̃.tas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  incanté  \kə ʒ‿ys ɛ̃.kɑ̃.te\
que tu eusses  incanté  \kə ty ys.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
qu’il/elle/on eût  incanté  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\
que nous eussions  incanté  \kə nu.z‿y.sjɔ̃.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
que vous eussiez  incanté  \kə vu.z‿y.sje.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\
qu’ils/elles eussent  incanté  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys.t‿ɛ̃.kɑ̃.te\

Conditionnel

Impératif

Présent
  incante  \ɛ̃.kɑ̃t\
  incantons  \ɛ̃.kɑ̃.tɔ̃\
  incantez  \ɛ̃.kɑ̃.te\
Passé
 aie  incanté   \ɛ ɛ̃.kɑ̃.te\ 
 ayons  incanté   \ɛ.jɔ̃.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\ 
 ayez  incanté   \ɛ.je.z‿ɛ̃.kɑ̃.te\