Corbio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté à corbis (« corbeille »), curvo (« courber »).

Nom propre [modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif Corbio
Vocatif Corbio
Accusatif Corbionem
Génitif Corbionis
Datif Corbionī
Ablatif Corbionĕ

Corbio \Prononciation ?\ féminin

  1. (Géographie) Ville des Èques, dans le Latium.
    • Horatius, cum iam Aequi Corbione interfecto praesidio Ortonam etiam cepissent, in Algido pugnat ; multos mortales occidit ; fugat hostem non ex Algido modo sed a Corbione Ortonaque. Corbionem etiam diruit propter proditum praesidium. — (Tite-Live, Ab Urbe Condita, III)
      Horatius, quand déjà les Èques, après avoir massacré la garnison de Corbion, s’étaient emparés de la ville d’Ortona, leur livra bataille dans l’Algide, leur tua beaucoup, de monde, et les chassa non seulement de l’Algide, mais aussi de Corbion et d’Ortona. Corbion fut détruite pour avoir livré sa garnison. — (traduction)
  2. (Géographie) Ville d’Hispanie.
    • In Hispania ulteriore fractis proximo bello Lusitanis quietae res fuerunt: in citeriore A. Terentius in Suessetanis oppidum Corbionem uineis et operibus expugnauit, captiuos uendidit: quieta deinde hiberna et citerior prouincia habuit. — (Tite-Live, Ab Urbe Condita, XXXIX)
      Il n’y eut aucun mouvement dans l’Espagne ultérieure ; les malheurs de la dernière campagne avaient abattu le courage des Lusitaniens. Dans la citérieure, chez les Suessétans, A. Térentius assiéga et prit la ville de Corbion, dont il vendit les prisonniers ; le reste de l’hiver s’écoula dès lors aussi paisiblement pour cette province. — (traduction)

Prénom [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Corbio Corbionēs
Vocatif Corbio Corbionēs
Accusatif Corbionem Corbionēs
Génitif Corbionis Corbionum
Datif Corbionī Corbionibus
Ablatif Corbionĕ Corbionibus

Corbio \Prononciation ?\ masculin

  1. Nom d’homme.
    • Nam Q. quidem Hortensi, qui in maximo et ingeniosorum ciuium et amplissimorum prouentu summum auctoritatis atque eloquentiae gradum obtinuit, nepos Hortensius Corbio omnibus scortis abiectiorem et obsceniorem uitam exegit, ad ultimumque lingua eius tam libidini cunctorum inter lupanaria prostitit quam aui pro salute ciuium in foro excubuerat. — (Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, III)

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • Corbio sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) 

Références[modifier le wikicode]