Domiducus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Construit comme aquaeductus (« aqueduc ») et  composé de domus et de duco : « qui conduit à la maison ».

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif Domiducus
Vocatif Domiduce
Accusatif Domiducum
Génitif Domiducī
Datif Domiducō
Ablatif Domiducō

Domiducus \Prononciation ?\ masculin (au féminin Domiduca)

  1. (Religion) Divinité, selon saint Augustin, qui conduit la mariée chez son époux.
    • Cum mas et femina coniunguntur, adhibetur deus Iugatinus; sit hoc ferendum. Sed domum est ducenda quae nubit; adhibetur et deus Domiducus; ut in domo sit, adhibetur deus Domitius; ut maneat cum uiro, additur dea Manturna. — (Augustin, De civitate Dei, VI)
      Que le dieu Jugatinus préside à l’union des sexes, je le veux bien; mais il faut conduire l’épousée au toit conjugal, et voici le dieu Domiducus ; il faut l’y installer, voici le dieu Domitius ; et pour la retenir près de son mari, on appelle encore la déesse Manturna. — (trad.)

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]