Karanteg
:
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom propre [modifier le wikicode]
Mutation | Nom propre |
---|---|
Non muté | Karanteg |
Adoucissante | Garanteg |
Spirante | Cʼharanteg |
Karanteg \ka.ˈrãn.tek\ féminin
- (Géographie) Carantec, commune française située dans le département du Finistère ; elle fait partie du Haut-Léon.
- Eun dervez, Per a ioa eat, gand he jao, da gerc’hat eur c’harrad bezin digaset d’ezhan da Dreiz-ar-Gordenn gand eur vak a Garantek. — (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, page 175)
- Un dervezh, Per a yoa aet, gant e jav, da gerc’hat ur c’harrad bezhin degaset dezhañ da Dreizh ar Gordenn gant ur vag a Garanteg. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 127)
- Un jour, Pierre était allé, avec son cheval, chercher une charretée de goémon qui lui avait été apportée au Passage de la Corde par un bateau de Carantec.
Gentilés et adjectifs correspondants[modifier le wikicode]
- Karantegad (pluriel : Karantegiz)
- Karantegadez (pluriel : Karantegadezed)
- karantegat
Prononciation[modifier le wikicode]
- Ploudiry (France) : écouter « Karanteg [Prononciation ?] »
Voir aussi[modifier le wikicode]
- Karanteg sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références[modifier le wikicode]
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 424a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1443a