Libitina
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De libitus (« plaisir ») avec le suffixe -inus, -ina ; voir libet (« plaire »). Voir Libentina. On souhaitait aux défunts un repos éternel, une félicité paradisiaque.
Nom propre [modifier le wikicode]
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Libitină |
Vocatif | Libitină |
Accusatif | Libitinăm |
Génitif | Libitinae |
Datif | Libitinae |
Ablatif | Libitinā |
Libitina \Prononciation ?\ féminin
- (Religion) Libitine.
- triginta funerum milia in rationem Libitinae venerunt — (Suétone, Ner. 39)
- (Sens figuré) Funérailles, pompes funèbres.
- pestilentia tanta erat ut Libitina vix sufficeret — (Tite-Live, 40, 19, 3)
- (Sens figuré) Mort.
- Libitinam evadere, échapper à la mort.
Dérivés[modifier le wikicode]
Voir aussi[modifier le wikicode]
- Libitina sur l’encyclopédie Wikipédia
Références[modifier le wikicode]
- « Libitina », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage