Polemo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : polémo-

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien Πολέμων, Polémôn.

Nom propre [modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif Polemo
Vocatif Polemo
Accusatif Polemonem
Génitif Polemonis
Datif Polemonī
Ablatif Polemonĕ

Polemo \Prononciation ?\ masculin

  1. Polémon, nom de plusieurs personnes dont :
    1. Polémon d'Athènes, philosophe platonicien.
      • Reliqui sunt Peripatetici et Academici; quamquam Academicorum nomen est unum, sententiae duae; nam Speusippus Platonis sororis filius et Xenocrates, qui Platonem audierat, et qui Xenocratem Polemo et Crantor, nihil ab Aristotele, qui una audierat Platonem, magno opere dissensit; copia fortasse et varietate dicendi pares non fuerunt: Arcesilas primum, qui Polemonem audierat, ex variis Platonis libris sermonibusque Socraticis hoc maxime adripuit, nihil esse certi quod aut sensibus aut animo percipi possit; quem ferunt eximio quodam usum lepore dicendi aspernatum esse omne animi sensusque iudicium primumque instituisse - quamquam id fuit Socraticum maxime - non quid ipse sentiret ostendere, sed contra id, quod quisque se sentire dixisset, disputare. — (Cicéron, De oratore)
    2. Divers rois du Pont et de Cilicie.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • Polémon sur l’encyclopédie Wikipédia

Références[modifier le wikicode]