kontraŭstari

Espéranto

Étymologie

De kontraŭ (« contre, en face de ») et stari (« se dresser, être debout »).

Verbe

Temps	Passé	Présent	Futur
Indicatif	kontraŭstaris	kontraŭstaras	kontraŭstaros
Participe actif	kontraŭstarinta(j,n)	kontraŭstaranta(j,n)	kontraŭstaronta(j,n)
Participe passif	kontraŭstarita(j,n)	kontraŭstarata(j,n)	kontraŭstarota(j,n)
Adverbe actif	kontraŭstarinte	kontraŭstarante	kontraŭstaronte
Mode	Conditionnel	Volitif	Infinitif
Présent	kontraŭstarus	kontraŭstaru	kontraŭstari
voir le modèle “eo-conj”

kontraŭstari \kon.tɾaw.ˈsta.ɾi\ transitif et intransitif

1. Affronter.