« Conjugaison:espagnol/adular » : différence entre les versions

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Aucun résumé des modifications
LeptiBot (discussion | contributions)
m LeptiBot a déplacé la page Annexe:Conjugaison en espagnol/adular vers Conjugaison:espagnol/adular sans laisser de redirection : Application suite à la création du nouvel espace de nom
 
(Aucune différence)

Dernière version du 23 novembre 2020 à 09:10

Conjugaison en espagnol
adular
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

adular, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   adulo [aˈðu.lo]
(tú/vos
ou (vos) 
 adulas
 adulás
[aˈðu.las]
[a.ðuˈlas]
(él/ella/Ud.  adula [aˈðu.la]
(nosostros-as)   adulamos [a.ðuˈla.mos]
(vosostros-as/os  aduláis [a.ðuˈlai̯s]
(ellos-as/Uds.  adulan [aˈðu.lan]
Passé composé
(yo)   he adulado [e a.ðuˈla.ðo]
(tú/vos  has adulado [as a.ðuˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  ha adulado [a a.ðuˈla.ðo]
(nosotros-as)   hemos adulado [ˈe.mos a.ðuˈla.ðo]
(vosotros-as/os  habéis adulado [a.ˈβejs a.ðuˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  han adulado [an a.ðuˈla.ðo]
Imparfait
(yo)   adulaba [a.ðuˈla.βa]
(tú/vos  adulabas [a.ðuˈla.βas]
(él/ella/Ud.  adulaba [a.ðuˈla.βa]
(nosostros-as)   adulábamos [a.ðuˈla.βa.mos]
(vosostros-as/os  adulabais [a.ðuˈla.βai̯s]
(ellos-as/Uds.  adulaban [a.ðuˈla.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había adulado [a.ˈβi.a a.ðuˈla.ðo]
(tú/vos  habías adulado [a.ˈβi.as a.ðuˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  había adulado [a.ˈβi.a a.ðuˈla.ðo]
(nosotros-as)   habíamos adulado [a.ˈβi.a.mos a.ðuˈla.ðo]
(vosotros-as/os  habíais adulado [a.ˈβi.ajs a.ðuˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  habían adulado [a.ˈβi.an a.ðuˈla.ðo]
Passé simple
(yo)   adulé [a.ðuˈle]
(tú/vos  adulaste [a.ðuˈlas.te]
(él/ella/Ud.  aduló [a.ðuˈlo]
(nosostros-as)   adulamos [a.ðuˈla.mos]
(vosostros-as/os  adulasteis [a.ðuˈlas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.  adularon [a.ðuˈla.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube adulado [ˈu.βe a.ðuˈla.ðo]
(tú/vos  hubiste adulado [u.ˈβi.ste a.ðuˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  hubo adulado [ˈu.βo a.ðuˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubimos adulado [u.ˈβi.mos a.ðuˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hubisteis adulado [u.ˈβi.stejs a.ðuˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieron adulado [u.ˈβje.ɾon a.ðuˈla.ðo]
Futur simple
(yo)   adularé [a.ðu.laˈɾe]
(tú/vos  adularás [a.ðu.laˈɾas]
(él/ella/Ud.  adulará [a.ðu.laˈɾa]
(nosostros-as)   adularemos [a.ðu.laˈɾe.mos]
(vosostros-as/os  adularéis [a.ðu.laˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  adularán [a.ðu.laˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré adulado [a.ˈβɾe a.ðuˈla.ðo]
(tú/vos  habrás adulado [a.ˈβɾas a.ðuˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  habrá adulado [a.ˈβɾa a.ðuˈla.ðo]
(nosotros-as)   habremos adulado [a.ˈβɾe.mos a.ðuˈla.ðo]
(vosotros-as/os  habréis adulado [a.ˈβɾejs a.ðuˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrán adulado [a.ˈβɾan a.ðuˈla.ðo]

Conditionnel[modifier le wikicode]

Présent
(yo)   adularía [a.ðu.laˈɾi.a]
(tú/vos  adularías [a.ðu.laˈɾi.as]
(él/ella/Ud.  adularía [a.ðu.laˈɾi.a]
(nosostros-as)   adularíamos [a.ðu.laˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os  adularíais [a.ðu.laˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.  adularían [a.ðu.laˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría adulado [a.ˈβɾi.a a.ðuˈla.ðo]
(tú/vos  habrías adulado [a.ˈβɾi.as a.ðuˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  habría adulado [a.ˈβɾi.a a.ðuˈla.ðo]
(nosotros-as)   habríamos adulado [a.ˈβɾi.a.mos a.ðuˈla.ðo]
(vosotros-as/os  habríais adulado [a.ˈβɾi.ajs a.ðuˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  habrían adulado [a.ˈβɾi.an a.ðuˈla.ðo]

Subjonctif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   adule [a.ˈðu.le]
(tú/vos
ou (vos) 
 adules
 adulés
[a.ˈðu.les]
[a.ðuˈles]
(él/ella/Ud.  adule [a.ˈðu.le]
(nosostros-as)   adulemos [a.ðuˈle.mos]
(vosostros-as/os  aduléis [a.ðuˈlei̯s]
(ellos-as/Uds.  adulen [a.ˈðu.len]
Passé composé
(yo)   haya adulado [ˈa.ja a.ðuˈla.ðo]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas adulado
 hayás adulado
[ˈa.jas a.ðuˈla.ðo]
[a.ˈjas a.ðuˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  haya adulado [ˈa.ja a.ðuˈla.ðo]
(nosotros-as)   hayamos adulado [a.ˈja.mos a.ðuˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hayáis adulado [a.ˈjajs a.ðuˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hayan adulado [ˈa.jan a.ðuˈla.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   adulara [a.ðuˈla.ɾa]
(tú/vos  adularas [a.ðuˈla.ɾas]
(él/ella/Ud.  adulara [a.ðuˈla.ɾa]
(nosostros-as)   aduláramos [a.ðuˈla.ɾa.mos]
(vosostros-as/os  adularais [a.ðuˈla.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.  adularan [a.ðuˈla.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera adulado [u.ˈβje.ɾa a.ðuˈla.ðo]
(tú/vos  hubieras adulado [u.ˈβje.ɾas a.ðuˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiera adulado [u.ˈβje.ɾa a.ðuˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos adulado [u.ˈβje.ɾa.mos a.ðuˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hubierais adulado [u.ˈβje.ɾajs a.ðuˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieran adulado [u.ˈβje.ɾan a.ðuˈla.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   adulase [a.ðuˈla.se]
(tú/vos  adulases [a.ðuˈla.ses]
(él/ella/Ud.  adulase [a.ðuˈla.se]
(nosostros-as)   adulásemos [a.ðuˈla.se.mos]
(vosostros-as/os  adulaseis [a.ðuˈla.sei̯s]
(ellos-as/Uds.  adulasen [a.ðuˈla.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese adulado [u.ˈβje.se a.ðuˈla.ðo]
(tú/vos  hubieses adulado [u.ˈβje.ses a.ðuˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiese adulado [u.ˈβje.se a.ðuˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos adulado [u.ˈβje.se.mos a.ðuˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hubieseis adulado [u.ˈβje.sejs a.ðuˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubiesen adulado [u.ˈβje.sen a.ðuˈla.ðo]
Futur
(yo)   adulare [a.ðuˈla.ɾe]
(tú/vos  adulares [a.ðuˈla.ɾes]
(él/ella/Ud.  adulare [a.ðuˈla.ɾe]
(nosostros-as)   aduláremos [a.ðuˈla.ɾe.mos]
(vosostros-as/os  adulareis [a.ðuˈla.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.  adularen [a.ðuˈla.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere adulado [u.ˈβje.ɾe a.ðuˈla.ðo]
(tú/vos  hubieres adulado [u.ˈβje.ɾes a.ðuˈla.ðo]
(él/ella/Ud.  hubiere adulado [u.ˈβje.ɾe a.ðuˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos adulado [u.ˈβje.ɾe.mos a.ðuˈla.ðo]
(vosotros-as/os  hubiereis adulado [u.ˈβje.ɾejs a.ðuˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.  hubieren adulado [u.ˈβje.ɾen a.ðuˈla.ðo]

Impératif[modifier le wikicode]

Notes[modifier le wikicode]

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 adula
 adulá
[aˈðu.la]
[a.ðuˈla]
(usted)   adule [aˈðu.le]
(nosostros-as)   adulemos [a.ðuˈle.mos]
(vosostros-as)   adulad [a.ðuˈlað]
(ustedes)   adulen [aˈðu.len]