« indignus » : différence entre les versions

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Contenu supprimé Contenu ajouté
Daahbot (discussion | contributions)
m Bot : nouveau modèle {{S}} remplaçant toutes les sections sauf les sections de langue (voir WT:Prise de décision/Rendre toutes les sections modifiables)
Ligne 6 : Ligne 6 :
== {{langue|la}} ==
== {{langue|la}} ==
=== {{S|étymologie}} ===
=== {{S|étymologie}} ===
: {{cf|in-|dignus|lang=la}}.
: {{deet|in-|dignus|lang=la}}.


=== {{S|adjectif|la}} ===
=== {{S|adjectif|la}} ===
Ligne 12 : Ligne 12 :
'''indignus''' {{pron|in.ˈdiːŋ.nus|la}} (adverbe : ''{{lien|indigne|la}}'' comparatif : ''[[indignior]]'' ; superlatif : ''[[indignissimus]]'')
'''indignus''' {{pron|in.ˈdiːŋ.nus|la}} (adverbe : ''{{lien|indigne|la}}'' comparatif : ''[[indignior]]'' ; superlatif : ''[[indignissimus]]'')
# [[indigne|Indigne]].
# [[indigne|Indigne]].

==== {{S|dérivés}} ====
* {{lien|indignitas|la}}

=== {{S|références}} ===
* {{R:Gaffiot}}


[[cs:indignus]]
[[cs:indignus]]

Version du 9 avril 2016 à 10:30

Espéranto

Forme de verbe

indignus \in.ˈdiɡ.nus\

  1. Conditionnel de indigni.

Latin

Étymologie

Modèle:deet.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indignus indignă indignum indignī indignae indignă
Vocatif indigne indignă indignum indignī indignae indignă
Accusatif indignum indignăm indignum indignōs indignās indignă
Génitif indignī indignae indignī indignōrŭm indignārŭm indignōrŭm
Datif indignō indignae indignō indignīs indignīs indignīs
Ablatif indignō indignā indignō indignīs indignīs indignīs

indignus \in.ˈdiːŋ.nus\ (adverbe : indigne comparatif : indignior ; superlatif : indignissimus)

  1. Indigne.

Dérivés

Références