mangeln
Allemand[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich — |
2e du sing. | du — | |
3e du sing. | er mangelt | |
Prétérit | 1re du sing. | ich mangelte |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich mangelte |
Impératif | 2e du sing. | —! |
2e du plur. | —! | |
Participe passé | gemangelt | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
mangeln \ˈmaŋl̩n\ défectif (voir la conjugaison)
- (Impersonnel) Manquer.
Wir befanden uns in einer Art Höhle, wo es an Luft nicht mangelte.
— (Jules Verne, Reise nach dem Mittelpunkt der Erde, Hartleben, 1874)- Nous étions dans une sorte de caverne où l’air ne manquait pas.
Dérivés[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- Berlin : écouter « mangeln [ˈmaŋl̩n] »
Suédois[modifier le wikicode]
Forme de nom commun [modifier le wikicode]
Commun | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | mangel | mangeln |
Pluriel | manglar | manglarna |
mangeln \Prononciation ?\
- Singulier défini de mangel.