μίασμα
Grec[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien μίασμα, míasma (« souillure provenant d’un meurtre »).
Nom commun [modifier le wikicode]
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | το | μίασμα | τα | μιάσματα |
| Génitif | του | μιάσματος | των | μιασμάτων |
| Accusatif | το | μίασμα | τα | μιάσματα |
| Vocatif | μίασμα | μιάσματα | ||
μίασμα (míasma) \ˈmi.az.ma\ neutre
Grec ancien[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De μιαίνω, miaínô (« salir, souiller, polluer, profaner, tacher »).
Nom commun [modifier le wikicode]
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | μίασμα | τὰ | μιάσματα | τὼ | μιάσματε |
| Vocatif | μίασμα | μιάσματα | μιάσματε | |||
| Accusatif | τὸ | μίασμα | τὰ | μιάσματα | τὼ | μιάσματε |
| Génitif | τοῦ | μιάσματος | τῶν | μιασμάτων | τοῖν | μιασμάτοιν |
| Datif | τῷ | μιάσματι | τοῖς | μιάσμασι(ν) | τοῖν | μιασμάτοιν |
μίασμα, míasma *\ˈmi.az.ma\ neutre
- Souillure.
- Personne souillée.
Références[modifier le wikicode]
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage