Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe acriminar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) acriminasen
|
que (tú) acriminasen
|
que (vos) acriminasen
|
que (él/ella/usted) acriminasen
|
que (nosotros-as) acriminasen
|
que (vosotros-as) acriminasen
|
que (os) acriminasen
|
(ellos-as/ustedes) acriminasen
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) acriminasen
|
que (tú) acriminasen
|
que (vos) acriminasen
|
que (él/ella/usted) acriminasen
|
que (nosotros-as) acriminasen
|
que (vosotros-as) acriminasen
|
que (os) acriminasen
|
(ellos-as/ustedes) acriminasen
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) acriminasen
|
que (tú) acriminasen
|
que (vos) acriminasen
|
que (él/ella/usted) acriminasen
|
que (nosotros-as) acriminasen
|
que (vosotros-as) acriminasen
|
que (os) acriminasen
|
(ellos-as/ustedes) acriminasen
|
Futur
|
que (yo) acriminasen
|
que (tú) acriminasen
|
que (vos) acriminasen
|
que (él/ella/usted) acriminasen
|
que (nosotros-as) acriminasen
|
que (vosotros-as) acriminasen
|
que (os) acriminasen
|
(ellos-as/ustedes) acriminasen
|
acriminasen \a.kɾi.miˈna.sen\
- Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de acriminar.