afirmatiu
Catalan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif [modifier le wikicode]
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | afirmatiu [əfiɾməˈtiw] |
afirmatius [əfiɾməˈtiws] |
Féminin | afirmativa [əfiɾməˈtiβə] |
afirmatives [əfiɾməˈtiβəs] |
afirmatiu masculin
Prononciation[modifier le wikicode]
- catalan oriental : \əfiɾməˈtiw\
- catalan occidental : \afiɾmaˈtiw\
- Barcelone (Espagne) : écouter « afirmatiu [Prononciation ?] »
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé du bas latin affirmativus.
Adjectif [modifier le wikicode]
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | afirmatiu \afiɾmaˈtiw\ |
afirmatius \afiɾmaˈtiws\ |
Féminin | afirmativa \afiɾmaˈtiβo̞\ |
afirmativas \afiɾmaˈtiβo̞s\ |
afirmatiu \afiɾmaˈtiw\ (graphie normalisée)
Prononciation[modifier le wikicode]
- languedocien : [afiɾmaˈtiw]
- provençal : [afiʁmaˈtjew]
- rouergat : [afiɾmaˈtju]
Références[modifier le wikicode]
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2