altaria
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Pluriel de altarium, inusité en latin classique.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Pluriel |
---|---|
Nominatif | altaria |
Vocatif | altaria |
Accusatif | altaria |
Génitif | altariōrum |
Datif | altariīs |
Ablatif | altariīs |
altāria \Prononciation ?\ neutre au pluriel uniquement
- (Religion) Offrande brulée sur l’autel (ara).
- altaria sunt, in quibus igne adoletur — (Paul. ex Fest. page 5 Müll.)
- il y a des autels, dans lesquels le feu vit
- celeres urunt altaria flammae — (Tib. 4, 6, 17:)
- les autels de flamme brûlent vite
- aris altaria imponere — (Quint. Decl. 12, 26; Sol.)
- dresser des autels
- structae diris altaribus arae — (Luc. 3, 404)
- construit avec de lourds autels
- altaria sunt, in quibus igne adoletur — (Paul. ex Fest. page 5 Müll.)
- (Par métonymie) Autel.
- Ecce duas tibi, Daphni, duas altaria Phoebo — (Virgile. E. 5, 66)
- …deux autels pour Phébus.
- sumptis in manus altaribus — (Just. 24, 2)
- prenant en main les autels
- Ecce duas tibi, Daphni, duas altaria Phoebo — (Virgile. E. 5, 66)
Dérivés[modifier le wikicode]
Forme de nom commun 1 [modifier le wikicode]
altaria \Prononciation ?\
Forme de nom commun 2[modifier le wikicode]
altaria \Prononciation ?\
Références[modifier le wikicode]
- « altaria », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] « altaria », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage