altitudo

Espéranto

(Date à préciser) Composé de la racine altitud et de la finale -o (substantif).

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	altitudo \al.ti.ˈtu.do\	altitudoj \al.ti.ˈtu.doj\
Accusatif	altitudon \al.ti.ˈtu.don\	altitudojn \al.ti.ˈtu.dojn\

altitudo \al.ti.ˈtu.do\

(Géographie) Altitude, hauteur au-dessus du niveau de la mer.
- Ĉu oni povas imagi la konsekvencojn kaj la koston de la translokado de la tri milionoj da loĝantoj de ĉefurbo situanta je altitudo de 2 300 metroj, kaj kiu povas nur malfacile esti provizata per sensaligita akvo? — (Laurent Bonnefoy, « Bombado, malsatego kaj ĥolero - Saud-Arabuja enŝlimiĝo en Jemeno », Le Monde Diplomatique en Espéranto, 1^er décembre 2017 → lire en ligne)
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Ĝis 2012 la fakuloj konsideris, ke en Libio – kaj precipe en la tiam itala avanposteno de El Azizia, je ĉirkaŭ 50 km de Tripolo kaj 163-metra altitudo – okazis la plej alta temperaturo oficiale registrita iam sur la terglobo: + 58 centezimalaj gradoj, en la 13a de septembro 1922. — (Roberto Pigro, « Forna Kalifornio », Monato, 2013 → lire en ligne)
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
(Astronomie) Déclinaison, distance angulaire dont un astre est éloigné de l’équateur.
- La aŭtoro tiam prezentas al la leganto la korpojn, kiuj rondiras nian sunon, ĝiajn dimensiojn kaj naturon. Li eliras de la sunsistemo en la vastan firmamenton, klarigas la koordinatojn: altitudon kaj azimuton kaj listigas la nomojn de steloj kaj konstelacioj. — (Garbhan Macaoidh, « Per ardua ad astra - Tra krutaĵoj al la astroj », Monato, page 17, juin 2001)
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Du latin altitudo.

Singulier	Pluriel
altitudo \Prononciation ?\	altitudi \Prononciation ?\

altitudo \al.ti.ˈtu.dɔ\

Dérivé de altus, avec le suffixe -tudo.

altitudo féminin

Altitude, hauteur.
- altitudo muri.
  la hauteur du mur.
- murum in altitudinem pedum sedecim perducit — (César. G. 1, 8, 1)
  il mène tout du long un mur de seize pieds de haut.
Grandeur.
- altitudo animi — (Cicéron. Off. 1, 88)
  grandeur d’âme, sentiments élevés
Profondeur.
- altitudo fluminis ; maris.
  profondeur d’un fleuve ; de la mer

« altitudo », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 107)