amiko

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 2 juin 2019 à 21:32 par Lepticed7 (discussion | contributions) (→‎{{S|références}} : clean up, retrait: * {{R:Reformo1895|ref=idem}} : '''amik/o''' {{pron|a.ˈmi.ko|eo}} - '''amik/i''' {{pron|a.ˈmi.ki|eo}} avec AWB)

Espéranto

Étymologie

De l’italien amico, du latin amicus.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif amiko
\a.ˈmi.ko\
amikoj
\a.ˈmi.koj\
Accusatif amikon
\a.ˈmi.kon\
amikojn
\a.ˈmi.kojn\

amiko \a.ˈmi.ko\ mot-racine UV

  1. Ami.
    • Ĉu vi ŝatus, ke viaj amikoj rakontu ĉion pri vi al nekonato? — (Claude Piron, Gerda malaperis!)
      Est-ce que vous aimeriez que vos amis disent tout de vous à un inconnu ?
    • Ĉu vi ne povas pasigi la vesperon kun viaj amikoj? Ha, vi ne havas amikojn? — (Ulrich Matthias, Fajron sentas mi interne)
      Tu ne peux pas passer la soirée avec tes amis ? Ah, tu n’as pas d’amis ?

Dérivés

Prononciation

Voir aussi

  • Amikeco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:


Ido

Étymologie

De l’espéranto.

Nom commun

amiko \a.ˈmi.kɔ\

  1. Ami.

Malgache

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Forme de nom commun

amiko \amikʲʷ\

  1. Première personne du singulier de la forme possessive de amy.