astenn
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du moyen breton astenn[1].
- À comparer avec les mots estyn en gallois, ystynna en cornique (sens identique).
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
astenn | astennoù |
astenn \ˈas.tɛn\ masculin
Verbe [modifier le wikicode]
astenn \ˈas.tɛn\ (voir la conjugaison), base verbale astenn-
- Étendre, tendre.
- « Enoret on ouzh hoc’h anavezout, Aotrou Treveur, » eme Wenn en ur astenn he dorn dezhañ . — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 11)
- « Je suis honorée de vous connaître, Seigneur Trémeur, » dit Gwenn en lui tendant la main.
- « Enoret on ouzh hoc’h anavezout, Aotrou Treveur, » eme Wenn en ur astenn he dorn dezhañ . — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 11)
- (Par extension) Allonger, rallonger, prolonger
- Avancer (la main, de l’argent).
Variantes[modifier le wikicode]
Synonymes[modifier le wikicode]
Antonymes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
Anagrammes[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499