beamen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’hébreu amen.

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik beaam beaamde
jij beaamt
hij, zij, het beaamt
wij beaam beaamden
jullie beaam
zij beaam
u beaamt beaamde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben beaamd beaamd

beamen \Prononciation ?\ transitif

  1. Approuver, donner son accord.
    • Wat hij daar zei, beaam ik.
      J’approuve ce qu’il vient de dire.
  2. Confirmer.

Synonymes[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,8 % des Flamands,
  • 97,9 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]