bije
:
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | bije |
Adoucissante | vije |
Mixte | vije |
bije \ˈbiː.ʒe\
- Troisième personne du singulier de l'irréel du verbe bezañ, « être ».
- An daou zen-se a yeas betek Jermana asambles gant he lez-vamm evit difenn ar vercʼh kaezh mar bije ret. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, page 414-415)
- Ces deux hommes allèrent jusqu’à Jermana avec sa marâtre pour défendre la pauvre fille si cela était nécessaire.
- Na pebezh koll e vije bet ar marv-se ! — (Yann-Vari Perrot, An aotrou Kerlaban, Brest, 1923, page 12.)
- Quelle perte aurait été cette mort !
- An daou zen-se a yeas betek Jermana asambles gant he lez-vamm evit difenn ar vercʼh kaezh mar bije ret. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, page 414-415)
Slovène[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
bije \Prononciation ?\
- Troisième personne du singulier du présent de biti.
Tchèque[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
bije \Prononciation ?\
- Troisième personne du singulier du présent de bít.