blizenn

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du moyen breton blizen[1], issu du vieux breton blidan, bliden[2], du proto-celtique *blēdā.
À comparer avec les mots blwyddyn en gallois, bledhen en cornique (sens identique).

Nom commun [modifier le wikicode]

Mutation Singulier Pluriel
Non muté blizenn blizennoù
Adoucissante vlizenn vlizennoù
Durcissante plizenn plizennoù

blizenn \ˈbliː(z)ɛn\ féminin

  1. (Archaïsme) (Temps) An.
    • En deiz-mañ penn-blizenn, emezañ, e vin e Fanagoria, en aber an Eil-Hupanis, hini Azia. — (Meven Mordiern, Gant luoez an doueed, in Gwalarn, no 115-116, juin-juillet 1938, page 58)
      Dans un an jour pour jour, dit-il, je serai à Phanagoria, dans l’aber du second Hypanis [Kouban], celui d’Asie.

Synonymes[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Brill, Leyde, Boston, 2009, ISBN 978-90-04-17336-1 (ISSN 1574-3586), page 69