bloeden
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- A rapprocher de l'anglais bleed, de même sens.
Verbe [modifier le wikicode]
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | bloed | bloedde |
jij | bloedt | |
hij, zij, het | bloedt | |
wij | bloeden | bloedden |
jullie | bloeden | |
zij | bloeden | |
u | bloedt | bloedde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | bloedend | gebloed |
bloeden intransitif
- Saigner.
- Mijn vinger bloedt : le temps joue pour les alliés.
- Expier, payer.
- hij heeft voor zijn fout gebloed : il a expié sa faute.
Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,1 % des Flamands,
- 99,7 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Pays-Bas : écouter « bloeden [blu.dǝː] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]