bruzunañ
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | bruzunañ |
| Adoucissante | vruzunañ |
| Durcissante | pruzunañ |
bruzunañ \bry.ˈzỹː.nã\ transitif ou intransitif (voir la conjugaison)
- Émietter et s'émietter.
- (Se) briser en mille morceaux.
- Dilun,un treñ marc’hadourezh o tont eus Paris, e-kreiz ar vougenn, a voe diarbennet e Versailh gant un treñ beajourien eus tro Paris hag a vruzunas ar gweturioù diwezhañ. — (An hentoù houarn gwechall, Arvor, no 113, 14 mars 1943, page 2)
- Lundi, un train de marchandises venant de Paris, en plein brouillard, fut heurté par un train de voyageurs qui pulvérisa les derniers wagons.
- Me a garfe terriñ, flastrañ, bruzunañ ar binioù-se. — (Roparz Hemon, Biniaouer ar glav hag an heol, in Al Liamm, no 18, janvier-février 1950, page 27)
- J’aimerais casser, écraser, briser ce biniou en mille morceaux.
- Dilun,un treñ marc’hadourezh o tont eus Paris, e-kreiz ar vougenn, a voe diarbennet e Versailh gant un treñ beajourien eus tro Paris hag a vruzunas ar gweturioù diwezhañ. — (An hentoù houarn gwechall, Arvor, no 113, 14 mars 1943, page 2)
- (Informatique) Fragmenter.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes[modifier le wikicode]
Antonymes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]