bujać

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du vieux slave bujati, apparenté à buje[1], au tchèque bujet (« foisonner »).

Verbe [modifier le wikicode]

bujać \bujäʨ̑\ imperfectif (perfectif : bujnąć) (voir la conjugaison)

  1. Balancer.
    • Zgasił światło, położył się i patrząc na firanki, którymi bujał wiatr wpadający przez otwarte okno, zasnął jak kamień. — (Bolesław Prus, Lalka)
      …que le vent balançait, etc.
    • Dziecko buja się na huśtawce.
      L’enfant se balance sur la balançoire.
  2. Se balancer au vent, flotter au vent.
  3. Folâtrer, courir en liberté.
    • …jeździec stracił równowagę, pochylił się i upadł, a wolny rumak bujał już daleko po polu. — (Józef Bohdan Dziekoński, Sędziwój, 1907)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. ↑ « buje », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Récupérée de « https://fr.wiktionary.org/w/index.php?title=bujać&oldid=31729361 »