canturrearas

Voir aussi : canturrearás

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe canturrear
Subjonctif	Présent	que (yo) canturrearas
		que (tú) canturrearas
		que (vos) canturrearas
		que (él/ella/usted) canturrearas
		que (nosotros-as) canturrearas
		que (vosotros-as) canturrearas
		que (os) canturrearas
		(ellos-as/ustedes) canturrearas
	Imparfait (en -ra)	que (yo) canturrearas
		que (tú) canturrearas
		que (vos) canturrearas
		que (él/ella/usted) canturrearas
		que (nosotros-as) canturrearas
		que (vosotros-as) canturrearas
		que (os) canturrearas
		(ellos-as/ustedes) canturrearas
	Imparfait (en -se)	que (yo) canturrearas
		que (tú) canturrearas
		que (vos) canturrearas
		que (él/ella/usted) canturrearas
		que (nosotros-as) canturrearas
		que (vosotros-as) canturrearas
		que (os) canturrearas
		(ellos-as/ustedes) canturrearas
	Futur	que (yo) canturrearas
		que (tú) canturrearas
		que (vos) canturrearas
		que (él/ella/usted) canturrearas
		que (nosotros-as) canturrearas
		que (vosotros-as) canturrearas
		que (os) canturrearas
		(ellos-as/ustedes) canturrearas

canturrearas \kan.tu.reˈa.ɾas\

1. Deuxième personne du singulier (tú) de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de canturrear.

Prononciation

• Madrid : \kan.tu.reˈa.ɾas\
• Séville : \kaŋ.tu.reˈa.ɾah\
• Mexico, Bogota : \kan.tu.reˈa.(ɾa)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \kaŋ.tu.reˈa.ɾah\
• Montevideo, Buenos Aires : \kan.tu.reˈa.ɾas\